اگر چه فاصله بین من و تو فرسخ هاست
اگر چه رؤیت رویت شبیه یک رؤیاست
اگر چه طعم جدایی به کام من تلخ است
ولی دقایق این انتظار هم زیباست
چنان ز بارش مهرانه ی تو لبریزم
نه برکه بلکه دلم مهربانترین دریاست
کدام حاصل مجموعه ای تهی از توست؟
کدام ضرب دلی از وجود تو منهاست؟
زِ باد می شنوم عطر دلنوازت را
میان باغ و چمن جای پای تو پیداست
که گفته است که تو در حجاب پنهانی؟
که گفته است جهان خالی از حضور شماست؟
چقدر شرم زده از «متیٰ ترٰنیٰ» یم!
چقدر فاصله دارد دلم از این در خواست!
شما نه، آنکه گرفتار غیبت است منم
منی که مثل پَری در هوای نفس رهاست
منی که گم شده در باتلاق تزویر است
منی که غرق شده در دروغ و کبر و ریاست
منی که دم زده «عجّل علی ظُهورک» را
ولی دمش، قدمش، بی نهایت از تو جداست
دعا کنید که من غیبتم تمام شود
دعا کنید، دعای شماست منجی ماست
دعا کنید که من جانب تو باز آیم
اگر چه فاصله بین من و تو فرسخ هاست
چاپ شده در کتاب شعر «آسمان می گوید»
