عباس یزدی(طوفان)
هر آنکس منتظر باشد به یاری
محال است تا شود مشغول کاری
نظافت می کند اطراف خانه
فضا را می کند از عیب عاری
همه فکرش در این است تا نباشد
به راه دلبرش یک دانه خاری
تمام لحظه ها چشم انتظار است
که هر دم میرسد اینک سواری
بساط راحتش را می کند جور
گهی اشکش شود از دیده جاری
برای دیدن او می کند صبر
اگرچه دل بود در بی قراری
حواسش جمله باشد بر نگارش
به سختیها مرامش بردباری
دروغ است انتظار این جماعت
نباشد در دل آنها نگاری
همه در خواب غفلت رفته بی او
مگر#طوفان کند دفع خماری
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
