فرزین خورشیدوند
گر روانه ای
نخست از این شراب ما بنوش گر روانه ای
شراب ناب معرفت بنوش گر روانه ای
درون چشم عاشقم عجب نگار گشته ای
تو خرقه زمینیان ، بپوش گر روانه ای
تو ساقی جنون من ، به خلوت پیاله ها
چو خمره های عاشقان بجوش گر روانه ای
کنون که میروی دگر برو مه روانه ام
به یاری ستارگان بکوش گر روانه ای
دراین سرای خستگی تمام حرف آخرم
بمان بمستی جنون بهوش گر روانه ای
فرزین خورشیدوند
آذرماه۹۴تهران
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران