چشم به راه

حبیب رضایی رازلیقی

( چشم به راه )

بی تو گر رُسوایِ هر، میخانهِ مـن
شمعِ من هستی ، تو را پروانهِ من

میکـده شـد مَنزلـم ، از هجـر یـار
درفـراقـت سوختـم ، ویرانـهِ مـن

ای نگـارَم، بـُرده ای ، یَغمـا دلــم
چشم و گوشم بسته ای، دیوانهِ من

دیده شد پراَشک و ، من درانتظـار
منتظـر بـودم تـو را ، در خانهِ من

گرچه صیدَت گشتـه ام ، امـّا دلـم
شاد و خرّم زیـن ، اسارت خانهِ من

استخوانـم نَـرم شُـد ، فـریـادهـا
بـادِه درمـانم شَـوَد ، مستـانهِ من

آشنـایی گفـت زاری ، از چـه رو؟
گفتمَش کو چاره ام ؟، نالانهِ مـن

جـانِ مـن ارزش نـدارد ، در رَهَـت
سربـه دیدارَت دَهـم ، مَردانـهِ مـن

گـاه وَصلـم گَـر شـوَد ، بـا دلبـَرم
دل به راهَـت می دهَم ، جانانهِ من

سنگ قبرم ای(حبیبـم)، حـَـک شود
منتظر هستـم ، به تُربـت خانـهِ من

حبیب رضایی رازلیقی
مورخ ۱۳۹۵/۱/۲۹

اللهم عجل لولیک الفرج
ـــــــــــ ـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــ

شعر بر وزن
فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
متحدالارکان
بحر رمل مثمن محذوف

بخش غزل | پایگاه  خبری شاعر

منبع: سایت شعر ایران