وقتي زمين گم كرده حتي رد پايت را 
هرگز نبايد دل كند ديگر هوايت را 
تا كي بسوزم درتب دلواپسي هايم 
برگرد و در جانم بريز اينك صدايت را 
امشب حنا بندان تنها دخترت زهراست 
بابا خودت گفتي كه مي بندم حنايت را 
دارم عروسي مي كنم بابا نمي آيي؟
اين جشن كم دارد نگاه دلربايت را 
يك تكه از پيراهنت برگشته ، اي يوسف!
تا كم كند اين انتظار بي نهايت را 
هرگز فراموشت نخواهد كرد چشمانم 
حتي اگر گم كرده باشد رد پايت را 

منبع : كتاب از هشت بهار سرخ/ مجموعه شعر دفاع مقدس استان قم