سـحـرگـاهـی کـه بـاد صـبـحـگـاهیبــبــرد از چــهــره گــردون ســیـاهـیشـفـق شـنـگـرف بـر مـیـنـا پـراکـنـدفـــلــک دردانــه بـــر دریــا پـــراکـــنــ…
سـحـرگـاهـی کـه بـاد صـبـحـگـاهی | بــبــرد از چــهــره گــردون ســیـاهـی |
شـفـق شـنـگـرف بـر مـیـنـا پـراکـنـد | فـــلــک دردانــه بـــر دریــا پـــراکـــنــد |
ز مشـرق شـاه خـاور تـیغ بـرداشـت | ســپــاه زنـگـبــار اقـلـیـم بــگـذاشــت |
کــلــاه از فــرق فــرقــد در ربـــودنــد | نـطــاق از بــرج جــوزا بــرگــشــودنــد |
دم جــانــبـــخــش بـــاد نــوبــهــاری | جــهـان مـیـکـرد پــر مـشــگ تــتــاری |
سـمـن گـوئی گـریـبــان بـاز مـیـکـرد | صـبــا بــر غـنـچــه هـردم نـاز مـیـکـرد |
عـذار گـل بـه آب ژالـه می شـسـت | بـه اشـک ابـر روی لاله می شـسـت |
بـنفشـه جـعـد مشـکین شـانه میزد | چــکــاوک نــعــره مــســتــانـه مــیـزد |
نسـیم از جـیب و دامان مشـکـریزان | چـو مسـتـان هردمی افـتـان و خـیزان |
گـهـی هـمـراز مـرزنـگـوش مـیـشــد | گـهی بـا لـالـه هـم آغـوش مـی شـد |
شـکـوفـه خـنده ناک از بـاد گل بـوی | گـشـاده سـنـبــل سـیـراب گـیـسـوی |
خــرامـان در چــمـن ســرو سـرافـراز | ز مستـی چـشم نرگس گشتـه پـرناز |
چـمـن چـون طـوطـیـان پـر بـاز کـرده | غــزال از نـافــه مــشــگ انـداز کــرده |
درفــشــان از کــنــار کــوه و صــحــرا | چــراغ لــالــه چــون قــنـدیـل تــرســا |
صـبــا جـعـد بــنـفـشـه تــاب مـیـداد | ز شـبــنـم سـبــزه خـنـجـر آب مـیـداد |
عــروس گــل عــمــاری ســاز کــرده | ز خــوبــی بـــر ریــاحــیــن نــاز کــرده |
سمن چـون شکل پـروین خنده میزد | شـکـوفـه بــر ریـاحــیـن خــنـده مـیـزد |
نـسـیم صـبـحـدم جـان تـازه مـیـکـرد | خــرد مـیـدیـد و ایـمـان تــازه مـیـکــرد |
ریاحـین از شراب حـسن سـرمسـت | سـحـاب سیمگون رشاشه در دسـت |
ز بـس درهـا کـه بـرگـلـزار مـیریـخـت | گــلـاب از چــهـره گــلـنـاز مـیـریـخــت |
صـنوبـر چـون عروسـان پـرنیان پـوش | چـمن را شـاهدی چـون گل در آغوش |
گـرفـتــه ســر بــلـنـدی پــایـه ســرو | خــــنـــک آب روان و ســـایـــه ســـرو |
در این موسـم کـه گل دل می ربـاید | صــبــا در بــاغ مــعــجــز مــیـنــمــایـد |
مـن انـدر کـنـج بــاغـی بـاده در سـر | گــرفــتــه ســاغــری بـــر یــاد دلــبــر |
نهان در گـوشـه ای تـنها نـشـسـتـه | ز صـد جـا خـار غـم در پــا شـکـسـتـه |
خـــیــالــی در دلــم مــاوا گــرفــتـــه | وز آن ســودا دلــم صــحــرا گــرفــتــه |
نـه هـمـدردی کــه دردی بــاز گـویـم | نــه هــمــرازی کــه بـــا او راز گــویــم |
سر اندر پـیش چـون مسـتـان فکنده | چـو بـلـبـل نـالـه در بــسـتـان فـکـنـده |
رخـم چـون لاله از بـس اشگ گلگون | چو گل خونین جگر چون غنچه پرخون |
بـــه یــاد روی آن ســـرو گـــلــنــدام | گــرفــتـــه بـــا گــل و بـــا ســـرو آرام |
گهی بر یاد آن گل می شدم مست | گهی چـون سرو بـر سر میزدم دست |
خــیـالــم آنـکــه گــوئی نــاگــهـانـی | بــود کــز وصــل او یــابــم نــشــانــی |
در این حسرت ز حد بـگذشت سوزم | در ایـن ســودا بــه پــایـان رفــت روزم |
شــب آمــد بــاز دل بــر غــم نـهـادم | زمــام دل بـــه دســـت غــصـــه دادم |
هـمـیگـفـتـم در آن شـب زنـده داری | در آن بــی یـاری و بـی غـمـگـسـاری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج