فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 26 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

سـحـرگـاهـی کـه بـاد صـبـحـگـاهیبــبــرد از چــهــره گــردون ســیـاهـیشـفـق شـنـگـرف بـر مـیـنـا پـراکـنـدفـــلــک دردانــه بـــر دریــا پـــراکـــنــ…

سـحـرگـاهـی کـه بـاد صـبـحـگـاهیبــبــرد از چــهــره گــردون ســیـاهـی
شـفـق شـنـگـرف بـر مـیـنـا پـراکـنـدفـــلــک دردانــه بـــر دریــا پـــراکـــنــد
ز مشـرق شـاه خـاور تـیغ بـرداشـتســپــاه زنـگـبــار اقـلـیـم بــگـذاشــت
کــلــاه از فــرق فــرقــد در ربـــودنــدنـطــاق از بــرج جــوزا بــرگــشــودنــد
دم جــانــبـــخــش بـــاد نــوبــهــاریجــهـان مـیـکـرد پــر مـشــگ تــتــاری
سـمـن گـوئی گـریـبــان بـاز مـیـکـردصـبــا بــر غـنـچــه هـردم نـاز مـیـکـرد
عـذار گـل بـه آب ژالـه می شـسـتبـه اشـک ابـر روی لاله می شـسـت
بـنفشـه جـعـد مشـکین شـانه میزدچــکــاوک نــعــره مــســتــانـه مــیـزد
نسـیم از جـیب و دامان مشـکـریزانچـو مسـتـان هردمی افـتـان و خـیزان
گـهـی هـمـراز مـرزنـگـوش مـیـشــدگـهی بـا لـالـه هـم آغـوش مـی شـد
شـکـوفـه خـنده ناک از بـاد گل بـویگـشـاده سـنـبــل سـیـراب گـیـسـوی
خــرامـان در چــمـن ســرو سـرافـرازز مستـی چـشم نرگس گشتـه پـرناز
چـمـن چـون طـوطـیـان پـر بـاز کـردهغــزال از نـافــه مــشــگ انـداز کــرده
درفــشــان از کــنــار کــوه و صــحــراچــراغ لــالــه چــون قــنـدیـل تــرســا
صـبــا جـعـد بــنـفـشـه تــاب مـیـدادز شـبــنـم سـبــزه خـنـجـر آب مـیـداد
عــروس گــل عــمــاری ســاز کــردهز خــوبــی بـــر ریــاحــیــن نــاز کــرده
سمن چـون شکل پـروین خنده میزدشـکـوفـه بــر ریـاحــیـن خــنـده مـیـزد
نـسـیم صـبـحـدم جـان تـازه مـیـکـردخــرد مـیـدیـد و ایـمـان تــازه مـیـکــرد
ریاحـین از شراب حـسن سـرمسـتسـحـاب سیمگون رشاشه در دسـت
ز بـس درهـا کـه بـرگـلـزار مـیریـخـتگــلـاب از چــهـره گــلـنـاز مـیـریـخــت
صـنوبـر چـون عروسـان پـرنیان پـوشچـمن را شـاهدی چـون گل در آغوش
گـرفـتــه ســر بــلـنـدی پــایـه ســروخــــنـــک آب روان و ســـایـــه ســـرو
در این موسـم کـه گل دل می ربـایدصــبــا در بــاغ مــعــجــز مــیـنــمــایـد
مـن انـدر کـنـج بــاغـی بـاده در سـرگــرفــتــه ســاغــری بـــر یــاد دلــبــر
نهان در گـوشـه ای تـنها نـشـسـتـهز صـد جـا خـار غـم در پــا شـکـسـتـه
خـــیــالــی در دلــم مــاوا گــرفــتـــهوز آن ســودا دلــم صــحــرا گــرفــتــه
نـه هـمـدردی کــه دردی بــاز گـویـمنــه هــمــرازی کــه بـــا او راز گــویــم
سر اندر پـیش چـون مسـتـان فکندهچـو بـلـبـل نـالـه در بــسـتـان فـکـنـده
رخـم چـون لاله از بـس اشگ گلگونچو گل خونین جگر چون غنچه پرخون
بـــه یــاد روی آن ســـرو گـــلــنــدامگــرفــتـــه بـــا گــل و بـــا ســـرو آرام
گهی بر یاد آن گل می شدم مستگهی چـون سرو بـر سر میزدم دست
خــیـالــم آنـکــه گــوئی نــاگــهـانـیبــود کــز وصــل او یــابــم نــشــانــی
در این حسرت ز حد بـگذشت سوزمدر ایـن ســودا بــه پــایـان رفــت روزم
شــب آمــد بــاز دل بــر غــم نـهـادمزمــام دل بـــه دســـت غــصـــه دادم
هـمـیگـفـتـم در آن شـب زنـده داریدر آن بــی یـاری و بـی غـمـگـسـاری

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج