چـون مشرفسـت همت بـر رازمنــفــســـم غــمــی نــگــردد از آزمچـون در بــه زیـر پـاره الـمـاسـمچــون زر پـــخــتــه در دهــن گــازمبـسته دو پـای و دوخت…
| چـون مشرفسـت همت بـر رازم | نــفــســـم غــمــی نــگــردد از آزم |
| چـون در بــه زیـر پـاره الـمـاسـم | چــون زر پـــخــتــه در دهــن گــازم |
| بـسته دو پـای و دوخته دو دیده | تــا کـی بــوم صـبــور کـه نـه بــازم |
| با هر چه آدمیست همی گویی | در هـر غـمـی کـش افـتــد انـبــازم |
| مـن گـوهـرم ز آتـش دل تـرسـم | نــاگــاهــی آشـــکــاره شــود رازم |
| نـه نه کـه گـر فـلـک بـودم بـوتـه | وآتــــش بــــود اثـــر بــــنـــگـــدازم |
| روی ســفـر نـبــیـنـم و از دانـش | گــه در حــجـــاز و گــاه در اهــوازم |
| ابــرم کـه در و لؤلؤ بــفــشــانـم | چــون رعــد در جــهــان بـــود آوازم |
| از راسـتـی چـو تـیره بـود بـیـتـم | دشـمـن کـشـم از آن چـو بـینـدازم |
| زان شـعـر کـایچ خـامـه نـپـردازد | کـانـرا بــه یـک نـشـسـت نـپـردازم |
| بـادم بـه نظـم و نثـر و نه نمـامم | مشکم بـه خلق و جود و نه غمازم |
| مقـصـود می نیابـم و می جـویم | مـقـصـد همـی نـبـینم و مـی تـازم |
| بـر عـمر و بـر جـوانی می گـریم | کـانـچـم سـتـد فـلـک نـدهـد بــازم |
| بـا چـرخ در قـمـارم و مـی مـانـم | وین دست چون نگر که همی بازم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
