من هنوز بر آن امیدم ترک عادت می کند
خنده بر لب می کند ما را خجالت می کند
خنده بر لب می کند ما را خجالت می کند
یا که روزی چهره اش را توی ذهنم بیند و
بر خودش توی خیالم او حسادت می کند
چهره اش هر چند از زیبا پریان سرتر است
هر که از باطن نگوید بس خیانت می کند
شاید هم روزی صلایی مختصر بر ما نمود
شاعر از قبل و پسش عرض ارادت می کند
فکر این تغییر ها امید واهی بیش نیست
گرچه ما را پر تلاش و پر شهامت می کند
شاید هم هرگز نشد ما غرق در گرداب عشق
این غم و افسوس ما را در شهادت می کند
شاعر نیما مهرجو
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
