بـاز ایـن دل سـرمـسـتـم دیوانـه آن بـنـدسـتدیوانه کسـی بـاشـد، کو بـی دل و پـیوندسـتسرمست کسی بـاشد، کو خود خبـرش نبودعـارف دل مـا بـاشـد، کـوبـی عـدد…
| بـاز ایـن دل سـرمـسـتـم دیوانـه آن بـنـدسـت | دیوانه کسـی بـاشـد، کو بـی دل و پـیوندسـت |
| سرمست کسی بـاشد، کو خود خبـرش نبود | عـارف دل مـا بـاشـد، کـوبـی عـدد و چـندسـت |
| در حـلـقـه آن سـلـطـان، در حـلقـه نگـینم من | ای کوزه بـمن بـنگر، من وردم و شـه قـندسـت |
| نه از خاکم و نه از بادم، نه از آتش و نه از آبم | آن چـیز شـدم کـلی، کو بـر همه سـوگندسـت |
| مـن عـیسـی آن مـاهـم، کـز چـرخ گـذر کـردم | من موسـی سـرمسـتـم،کالله درین ژنده سـت |
| دیوانه و سرمسـتـم، هم جـام تـن اشکستـم | مـن پـنـد بـنـپـذیـرم، چـه جـای مـرا پـنـدسـت؟ |
| من صـوفـی چـرا بـاشـم؟ چـون رند خـرابـاتـم | من جـام چـرا نوشم؟ بـا جـام که خرسندست؟ |
| من قطره چـرا بـاشم؟ چون غرق در آن بـحرم | من مرده چـرا بـاشم؟ چـون جـان ودلم زندست |
| تـن خـفت درین گلخن جـان رفت دران گلشن | من بـودم و بـی جـایی، وین نای کـه نالندسـت |
| از خـویـش حـذر کـردم، وز دور قـمـر جـسـتـم | بـر عرش سـفر کردم، شکلی عجـبـی بـسـتـم |
| بـازآمدم از سـلـطـان بـا طـبـل و عـلم، فـرمان | سـرمـسـت و غـزل گـویـان، اسـرار ازل جـویـان |
| بــاز ایــن دل دیـوانــه زنــجــیــر هــمــی بــرد | چـون بـرق همـی رخـشـد، مـانـنـد اسـد غـران |
| چـون تـیـر هـمـی بــرد از قـوس تــنـم، جـانـم | چــون مــاه دلــم تــابــان، از کــنــگــره مــیــزان |
| جـان یوسـف کنعـانسـت، افتـاده بـه چـاه تـن | دل بــلـبـل بــسـتـانـسـت، افـتـاده دریـن ویـران |
| می افتـم و می خیزم چون یاسمن از مستی | می غـلطـم در میدان چـون گـوی از آن چـوگـان |
| سـلـطـان سـلـاطـیـنـم، هـم آنـم و هـم اینـم | مـن خــازن سـلـطـانـم، پــر گـوهـرم و مـرجــان |
| پـهلوی شـهنشـاهم، هم بـنده و هم شـاهم | جـبـریـل کـجـا گـنـجـد آنـجـا کـه مـن و یـزدان؟! |
| تـو حـلـق هـمـی دری از خـوردن خـون خـلـق | ور دلـق هـمـی پـوشـی، مـانـنـد سـگ عـریـان |
| در آخـر آن گـاوان، آخـر چـه کـنـی مـسـکـن؟! | مسکین شو و قربان شو، در طوی چنان خاقان |
| احـمد چـو مرا بـیند، رخ زرد چـنین سـرمسـت | او دسـت مـرا بـوسـد، مـن پـا ای ورا پـیـوسـت |
| امــروز مــنــم احــمــد، نـی احــمــد پــاریـنــه | امـروز مـنـم سـیـمـرغ، نـی مـرغـک هـرچــیـنـه |
| شاهی که همه شاهان، خـربـنده آن شاهند | امــروز مــن آن شــاهـم، نـی شــاه پــریـریـنــه |
| از شــربــت الـلـهـی، وز شــرب انـاالـحــقــی | هریک بـه قـدح خـوردنـد، مـن بـا خـم و قـنـینـه |
| مـن قــبــلـه جــانـهـاام، مـن کـعــبــه دلـهـاام | مـن مـسـجـد آن عـرشـم، نـی مـسـجـد آدینـه |
| مـــن آیــنـــه صـــافـــم، نـــی آیــنـــه تـــیــره | مـن ســیـنـه سـیـنـاام، نـی سـیـنـه پــرکـیـنـه |
| من مسـت ابـد بـاشم، نی مسـت ز بـاغ و رز | مـن لـقـمـه جـان نـوشـم، نی لـقـمـه تـرخـینـه |
| گـر بـاز چـنان اوجـی، کـو بـال و پـر شـاهی؟! | ور خــرس نــه ، چــونـی بــا صــورت بــوزیـنـه؟! |
| ای آنکه چـو زر گشتـی از حسرت سیمین بـر | زر عــاشــق رنــگ مــن تـــو عــاشــق زریــنــه |
| در خـــانــقـــه عـــالـــم، در مــدرســـه دنــیــا | من صـوفـی دل صـافـم، نی صـوفـی پـشـمینه |
| خـامـوش شـو و پــس در، تــو پــرده اسـراری | زیــرا کــه ســزد مــا را جـــبـــاری و ســـتـــاری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
