تبسم عبداله زاده
حایاتیمدان قویوب گئدن زاماندان
درددن باشقا هئچ نه یازمادی قلم
ایسته مه دیم کیمسه بیله دردیمی
درددن باشقا ایسته مه دیم دادبیلم
سیخیدی منی دار سینه ده نفسلر
اورییم خوش دئییل خوش گلمیر یاشام
ایستیرم دردینی چئکم اوزومده
هرزامان ایچیمده تکجه آغلاشام
ترپه شیر داماردا قانی ایلا سئوگی
بولودلو گوزلریم دولو نیسگیلدن
گئچیب دیر گونلریم کدرله غمله
نفس دن دوشموشم،دوشموشم دیلدن
چوخ زاماندیر گولون سولماق
ایسته ییر
اولماسان یانیمدا سولماییم نه دن?
سن سیز لیک زور گلیر،نیله ییم
سن سیز
غمیله دردایله دولماییم نه دن?
معصومه عبداله زاده ( تبسم )
4 September 2015 تبریز
” برگردان اقتباسی به فارسی”
اززمانی که از زندگی ام گذاشتی رفتی
به غیراز دردچیز دیگری ننوشت قلم
نخواستم کسی بداند دردم را
نخواستم غیراز درد بفهمم
طعم دیگری
فشردمرا درسینه تنگ ،نفسها
دلم خوش نیست خوش نمیاید زندگی
میخواهم دردرا درخودم بکشم
هرزمان درون خویش تنها گریه کنم
حرکت میکند دررگ عشق با خون
چشمان ابری ام پراز درد
گذشته روزهایم در غم وغصه
ازنفس افتاده ام ،افتاده ام از زبان
دیرزمانیست گل ات پژمردن میخواهد
کنارم نباشی پژمرده نشوم چرا?
بی تو بودن سخت است ،چه کنم بی تو
ازغم ودرد پرنشوم. چرا?
بخش چهار پاره | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
