نديدم آيينه اي چون لباس خاكي ها
همان قبيله كه بودند غرق پاكي ها
به عشق زنده شدن «عند ربهم» بودن
شده ست حاصل آنها ز سينه چاكي ها
دليل غربتشان، اهل خاك بودن ماست
نه بي مزار شدن ها، نه بي پلاكي ها
به آسمان كه رسيدند رو به ما گفتند :
زمين چقدر حقير است آي خاكي ها!


منبع : كتاب از هشت بهار سرخ/ مجموعه شعر دفاع مقدس استان قم