هر سنگِ سخت اشعه پراگن نمیشود
گر جرقه ی نداشت فلاخن نمیشود
آنکس که خود صفت بًوَد اندر حسابِ ما
معنا و نسبتش به فروتن نمیشود
دیوانه ای که غافلِ احوال خود بُوَد
آگه زِ خلق و کوچه و برزن نمیشود
زاهد اگر گواه بگیرد خدای خود
هرگز بسوی توبه شکستن نمیشود
هر اتهام و حرفِ دروغین و نابجا
هرگز دلیلِ لکه ی دامن نمیشود
بس خار ها خلیده به پایم در این چمن
قصدی به شوقِ رفتنِ گلشن نمیشود
وا حسرتا چقدر سراپا شکسته ایم!
گر صد هزار وصله شود، “من” نمیشود
(ناهید⭐سید)
شاعر ناهید سید
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
