ای خــداونــد رای ســامــی تــومـمـلـکـت را هـمـی بــیـارایـدعزم تـو ملک شاه را تـیغ اسـتکـه چـو تـیغـش ز زنگ بـزدایداز غــم و رنـج و انـده و تــیـمــ…
| ای خــداونــد رای ســامــی تــو | مـمـلـکـت را هـمـی بــیـارایـد |
| عزم تـو ملک شاه را تـیغ اسـت | کـه چـو تـیغـش ز زنگ بـزداید |
| از غــم و رنـج و انـده و تــیـمــار | این تـن مـن همی بـفـرسـاید |
| چـشم سـمج سیه همی بـیند | پـای بـنـد گـران همـی سـاید |
| بسته اندم چو شیر و بر تن من | چرخ دندان چو شیر می خاید |
| بـند من مار گرزه گشـت و فـلک | هـر زمـانـم چـو مـار بـفـسـاید |
| شد تـن من چنان که گر خواهد | مـگـس آسـان ز جـای بـربـاید |
| این همه هست و محنت پـیری | هر زمان سـسـتـیی درافـزاید |
| کار اطلاق من چو بـستـه بـماند | کـه همی ایزدش بـه نگشـاید |
| مـر مـرا حـاجـتـی همی بـاشـد | وز دلـم خـارشـی هـمـی زاید |
| مـحــمـلــی بــایـد از خــداونـدم | کـــه ازو بـــوی لــووهــور آیــد |
| کـــه هــمــی ز آرزوی لــوهــاور | جـان و دل در تـنم همی پـاید |
| گـر چـه او میر مـحـمل شـاهی | پــر پــهــن و بــزرگ فــرمــایـد |
| انـدریـن ســمـج شـدت ســرمـا | ایـن تـنـم را چـو زهـر بـگـزایـد |
| چـون امـیدم بـریده نیسـت ز تـو | همه رنجـی کـه بـایدم شـاید |
| اهل بـخـشایشم سـزد که دلت | بـر تـن و جـان من بـبـخـشاید |
| جز ز من هیچ کس بـود که تو را | بـه سـزا در زمـانـه بــسـتـایـد |
| بــنـده تـو هـزار دسـتــانـیـسـت | کـه همـی جـز ثـنـات نسـراید |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
