قاسم پیرنظر
موسم عیدست عزیز
مُــژده آمد مـــــوسم عــیدست عـزیز
معرفت آمـــــــاده صــــیدست عزیز
یاد کردنــهـــا زپـــــای افـــــــتاد گان
عـــادتی خوب و پسندیدست عـــــزیز
کـینه ورزیدن به یکدیگـــرخطاست
میوه ای بد بوی و گندیدست عـــزیز
یا عـــلی گو دست یاری دِه بمهـــر
دل حزینی را که نومیدست عـــزیز
قوم وخویشان را یکایک سر بزن
بلأخص آن را که غم دیدست عزیز
درســـیاهی شــمع ظالم نعـمتـیـست
عاشقش را نور خورشـیدست عــزیز
همتّی کن نوع خود را مــــهــــرورز
تا اَجـل لب را نـــبوســیدت عـزیــز
زندگی نیکــوست اگـرعـُــنوان شود
سُفــره های بُخــل برچـیدست عـزیـز
گــــول چــشم انــداز دنــیارا مخــورچون مُعـمّایست ؛ پیـچـیدست عزیز
با تکـــــبُر دُشمنی کن ، دور باش
زانــوانت تا نلــرزیــدست عـــــزیــز
مهربانی کن که فُرصت اندک است
تا نفــس در راه مَـبُــریدست عــــــزیـز
بگــُـذر از دشمن تراشــیــهای دهــــر
رسـیـمانی سُـسـت و پوســیدت عــزیز
با صَــلابت بهــر بردار از بهــــــار
تا زمســــتانت نجُـنـبـــیـدست عـــزیز
همــرهی کن با سلــیم این نــغــمه را
تافلک عکست نچرخیداست عزیز
پبرنظر “سلیم ”
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
