فرهنگ باریکانی
مطـــرب عشق عجب ســـاز و نــوایی دارد
در طَـــربخــانه ی دل حـــال و هــوایی دارد
یـــار در خـــانه بُوَد از چه جهـــان می گردیم
مـــــگر این گردش گـردون چه خطـایی دارد
لُـــولی مست خــرابـات غـــزل در ره عشق
واژِگــــــانَش به غــزل تکیـــــه به جایی دارد
عشق لیلی همه ی هستی مجنون سوزانـد
شعــله ی عشق عجب درد و بــلایی دارد
تلخ و شیرین اَگـــرش دیده ی فرهـــاد بدید
دیدن صــورت شیرین چــه صفـــایی دارد
از اَزل پرده بر این چشم خطا بین انداخت
اگر این پــرده در افتــد چه جـَــلایی دارد
خوش دلم در همه ایّام چه هشیار و چه مست
زان تبـسّم کـــه رُخ شـــه بـــه گــدایی دارد
درد عشقی است اگر در دل و جان ای صالح
صبـر کن پیشه کـــــه هر درد شفــــایی دارد
صبـر کن پیشه که هر درد دوایـی دارد
3/1/93 فرهنگ باریکانی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران