بــوســتــانـبــانـا امــروز بــه بــســتــان بــده ای؟زیـر آن گـلـبــن چــون ســبــز عـمـاری شـده ای؟آســتــیـن بــرزده ای دسـت بــه گـل بــرزده ای؟غ…
| بــوســتــانـبــانـا امــروز بــه بــســتــان بــده ای؟ | زیـر آن گـلـبــن چــون ســبــز عـمـاری شـده ای؟ |
| آســتــیـن بــرزده ای دسـت بــه گـل بــرزده ای؟ | غــنــچــه ای چــنـد ازو تــازه و تــر بــر چــده ای؟ |
| دسـتـه هـا بـسـتـه بـه شـادی بـر مـا آمـده ای؟ | تــــا نـــشـــان آری مـــا را ز دل افـــروز بــــهـــار؟ |
| بـاز گـرد اکـنـون و آهـسـتـگـشـان بـر سـر و روی | آبـــکــی خـــرد بـــزن خـــاک لــب جـــوی بـــروی |
| جـامـه ای بــفـکـن و بــرگـرد بــه پــیـرامـن جـوی | هــر کــجــا تــازه گــلــی یـابــی از مــهــربــبــوی |
| هـر کـجــا یـابــی ازیـن تــازه بــنـفـشـه خـودروی | همه را دسـتـه کـن و بـسـتـه کـن و پـیش من آر |
| چـون بـه هـم کـردی بــسـیـار بـنـفـشـه طـبــری | بــاز بــرگـرد بــه بــســتــان در چــون کـبــک دری |
| تــا کـجـا بــیـش بــود نـرگـس خـوشـبــوی طـری | کـه بــه چــشـم تــو چــنـان آیـد، چــون درنـگـری |
| کــه زدیــنــار در آویــخــت کــســی چــنــد پـــری | هـرچـه بــشـکـفـتـه بــود پــاک بــکـن بــاک مـدار |
| گـذری گـیـر از آن پــس بــه سـوی لـالـه سـتــان | طـوطـیان بـین همـه مـنقـار بـه پـرخـفـتـه سـتـان |
| هـریـکــی هـمـچــو یـکــی جــام دروغــالـیـه دان | بــالــش غــالــیـه دانــش را مــیـلــی بــه مــیــان |
| مــیــل آن غـــالــیــه پـــرغـــالــیــه غــالــیــه دان | زیـن نـشـان هـر چـه بـیـابـی بــه مـن آور یـکـبــار |
| ای شـرابــی بــه خـمـسـتــان رو و بــردار کـلـیـد | در او بــــاز کــــن و رو بــــه آن خــــم نــــبــــیــــد |
| از ســر و روی وی انــدر فــکــن آن تـــاج تــلــیــد | تـــا ازو پـــیــدا آیــد مـــه و خـــورشـــیــد پـــدیــد |
| جـــامــهــایــی کــه بـــود پـــاکــتـــر از مــرواریــد | چـون بـدخـشـی کن و پـیش آر وفـرو نه بـه قطـار |
| بـــه رکـــوع آر صـــراحـــی را در قـــبـــلـــه جـــام | چـــون فــرو نــالــه شــود، بـــاز درآور بـــه قــیــام |
| از سـجـودش بـه تـشـهـد بــر و آنـگـه بـه سـلـام | زو ســلــامــی و درودی ز تـــو بـــر جــمــع کــرام |
| ایـن نـمـاز از در خــاصــســت، مـیـامـوز بــه عــام | عــام نــشــنــاســد ایـن ســیـرت و آیـیـن کــبــار |
| مـطـربــا گـر تـو بـخـواهـی کـه مـیـت نـوش کـنـم | بــه هـمـه وجــهـت ســامـع شـوم و گـوش کـنـم |
| شــادی و خــوشــی، امــروز بــه از دوش کــنــم | بــچــمــم، دســت زنـم، نـعــره و اخــروش کــنـم |
| غــــم بــــیـــهـــوده ایـــام فــــرامــــوش کــــنـــم | بـه سوی پـنجـه بـر آن پـنج و سه را سوی چـهار |
| بــربــط تـو چـو یـکـی کـودکـک مـحـتــشـمـسـت | سـر ما زان سـبـب آنجـاسـت کـه او را قـدمسـت |
| کودکست او، ز چه معنی را پشتش بـه خمست | رودگــانــیــش چــرا نــیــز بـــرون شــکــمــســت |
| زان هـمـی نـالـد کــز درد شــکـم بــا الـم اســت | ســر او نـه بــه کــنـار و شــکــمــش نـرم بــخــار |
| گـر سـخــن گـویـد، بــاشـد سـخــن او ره راسـت | زو دلـارام و دل انـگـیـز ســخــن بــایـد خــواســت |
| زان سـخـنـها کـه بـدو طـبـع تـرا مـیل و هواسـت | گوش مالش تو به انگشت بدانسان که سزاست |
| گـوش مالیدن و زخـم ار چـه مکـافـات خـطـاسـت | بــی خـطـا گـوش بــمـالـش، بــزنـش چـوب هـزار |
| تـــــــــا هـــــــــزارآوا از ســـــــــرو بـــــــــرآرد آواز | گـــــویــــد: او را مـــــزن ای بـــــاربـــــد رودنــــواز |
| کــه بــه زاری وی و زخــم تــو شــد از هــم بـــاز | عــابــدان را هـمــه در صــومــعــه پــیـونــد نـمــاز |
| تــو بــدو گـوی کـه ای بــلـبــل خـوشـگـوی مـیـاز | کــه مـرا در دل عــشــقــیـســت بــدیـن نـالـه زار |
| خاصه هنگام بهاران که جهان خوش گشته ست | آسـمـان ابـلـق و روی زمی ابـرش گـشـتـه سـت |
| دشـت مـانـنـده دیـبــای مـنـقـش گـشـتـه سـت | لاله بـر طرف چـمن چـون گه آتـش گشـتـه سـت |
| مرغ در بـاغ چـو معشوقه سـرکش گشـتـه سـت | کـه مـلـک را ســزد ار وی کـه دهـد جــام عــقــار |
| مــلــک عــادل، خــورشــیــد زمــیـن، تــاج زمــان | بـــوالــاســد، حــارث مــنــصــور امــیــر جــیــلــان |
| آنـکـه، چـون او ننـمـوده سـت شـهی چـرخ کـیان | هـر چــه از کـاف و ز نـون ایـدر کـرده سـت عـیـان |
| از بــدیـهـا کـه نـکـرده ســت ، ورا عـقـل ضــمـان | دیـن گـرفـتــه سـت ازو زیـن شـرف و دوده فـخـار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
