ای تــو بــحــر و فـضــایـل تــو درروای تـو چـرخ و مـکـارم تـو نـجـومای بـه حری بـه هر زبـان ممدوحوی بـه رادی به هر مکان مخدوملـیکـن اینجـا موانعـی اس…
| ای تــو بــحــر و فـضــایـل تــو درر | وای تـو چـرخ و مـکـارم تـو نـجـوم |
| ای بـه حری بـه هر زبـان ممدوح | وی بـه رادی به هر مکان مخدوم |
| لـیکـن اینجـا موانعـی اسـت مـرا | که در آن هسـت عـذر من معلوم |
| زی تو خواهم همی که بـفرستم | هر دو سـه روز خـدمتـی منظـوم |
| سـخـنـان را چـگـونه جـمـع کـنـد | خــاطـر بــر بــلـا شـده مـقـسـوم |
| چـرخ بـا سـعد و نحـس اگر گردد | هـمـه یمـن زمـانـه بـر مـن شـوم |
| طبع من موم بود و کردش سنگ | نقش بـر سنگ بود و کردش موم |
| بـخت بـد کرد هر چه کرد بـه من | نیستـم چـون ز بـخـت بـد مظلوم |
| ور نه جـز خود همی که داند کرد | چون منی را ز چون تویی محروم |
| نـه عـجـب گـر ز بـخـت بـد گـردم | بـهر خـلق چـو مشک تـو مز کوم |
| ســیـدی حــق مـن رعـایـت کـن | بــازخــر مـر مـرا ز چــرخ ظــلــوم |
| مصـطـفـی گفـت هر عـزیز کـه او | بــه دلـیـلـی فـتــد بــود مـرحــوم |
| داند ایزد کـه مـن بـه کـدیه طـبـع | از ضـرورت نـمـی شـوم مـرسـوم |
| تـا هـمـی از خـرد بـه طـبـع انـدر | مـنقـسـم نیسـت نقـطـه موهوم |
| بـــاد جــاه تـــو را زمــانــه رهــی | بــاد رایـی تــو را سـپــهـر خـدوم |
| نـــه ز رای تـــو فـــرخـــی زایـــل | نـه ز طـبــع تــو خــرمـی مـعـدوم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
