محمد لالوی – حوالی

چه گریه میکند این عمر برای رفتن ها
نکن ، که رفتن از برای تعالی ماست

نگو که ابر نمی زند به سقف خالی شهر
گمان که مشکل از کاسه های خالی ماست

اگر که رفته اند همه ، اگر چنین شده ایم
کسی که نیست ، خدا که در حوالی ی ماست

به لطف خنده اش به عشق مفتخریم
که لطف او دلیل حال عالی ماست