محمد دیمی – بى وفا

فكر بر بيچاره ى عاشق دل بى خانه كن
عشق من باتو خوش است ياد از كريمان ميكنى
.
قلبم ز عشقت ميتپد اى غنچه زيبا سخن
ملتفت از قلب من ياد از حريصان ميكنى
.
پاكى عشقم به باد سحرى، هاى اى عزيز
مى رود اما تو مستى بر غريبان ميكنى
.
ماه ها سيب وجودم از لبت ازرده حال
شكوه بردل ميزنى مارا نمايان ميكنى
.
خبرت هست كه راهب امده اى نازنين
((شورافكن و شيرين سخن اما تو غوغا ميكنى))