این بار در هوای تو تکرار می شوم
از قطرگی رمیده و خونبار می شوم
می برم از هر آنچه که یاد تو آورد
می دوزم این تکثر و پربار می شوم
در فکر رستنم ز تو ای دزد راه دل
می بینمت نهان و خریدار می شوم
پی می زنم رگت به درونم ولی چرا
از غصه های درد تو بیمار می شوم؟!
من با خمار چشم تو مخمور رفتنم
ناوک زنی به غمزه و هشیار می شوم
کفر تو آشکار و عیان در دو عالم است
مجرم منم که یک شبه بردار می شوم
می برم این عنان تعلق ولی چرا
از در برون نیامده افسار می شوم؟
آبم بر آتشی که هنوزش نریخته
می سوزم و گدازم و تبدار می شوم
می سازم از نو آنچه که آورد بر دلم
اما چه سود نا زده آوار می شوم
می رویم و ببالم و گل می دهم ولی
گل نارسیده مضحکه ی خار می شوم
بادل مرو به هند و بساز با خدای خویش
دشمن که نه دوباره پی یار می شوم
از قطرگی رمیده و خونبار می شوم
می برم از هر آنچه که یاد تو آورد
می دوزم این تکثر و پربار می شوم
در فکر رستنم ز تو ای دزد راه دل
می بینمت نهان و خریدار می شوم
پی می زنم رگت به درونم ولی چرا
از غصه های درد تو بیمار می شوم؟!
من با خمار چشم تو مخمور رفتنم
ناوک زنی به غمزه و هشیار می شوم
کفر تو آشکار و عیان در دو عالم است
مجرم منم که یک شبه بردار می شوم
می برم این عنان تعلق ولی چرا
از در برون نیامده افسار می شوم؟
آبم بر آتشی که هنوزش نریخته
می سوزم و گدازم و تبدار می شوم
می سازم از نو آنچه که آورد بر دلم
اما چه سود نا زده آوار می شوم
می رویم و ببالم و گل می دهم ولی
گل نارسیده مضحکه ی خار می شوم
بادل مرو به هند و بساز با خدای خویش
دشمن که نه دوباره پی یار می شوم
“مجید بادلی”
شاعر مجید بادلی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
