نشسته ام بنويسم كمى براىِ دلم
دوباره پُر شده باران در اين هواى دلم
شكسته اند دلم را، به گوشِ اهل جهان
چو رَعد و برقِ مهيبى رسد صداى دلم
غريبه و غمگين،شكسته و مغموم
چه ماجراىِ عجيبيست ماجراى دلم
دراين شب تاريك گرفته ام ترحيم
منى كه مرثيه خوانم در اين عزاى دلم
گلايه اى نَبُوَد از جريحهِ اغيار
كه هست زخم رفيقان به جاى جاى دلم
گرفتم اينكه رفيقان وداع ما كردند
چه باک لطف تو دائم بُوَد خدای دلم
كميل باقرى
شاعر كميل باقرى
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
