چـو حـق خواجـه را آن سعادت بـدادکه بـر اسـب دولت سواری کندبــــجـــود آب روزی هـــر بــــی نـــوابـــبــــاران ادرار جـــاری کـــنـــدبآب ســـخـــا آن…
| چـو حـق خواجـه را آن سعادت بـداد | که بـر اسـب دولت سواری کند |
| بــــجـــود آب روزی هـــر بــــی نـــوا | بـــبــــاران ادرار جـــاری کـــنـــد |
| بآب ســـخـــا آن کــنــد بـــا فــقــیــر | کـه بــا خـاک ابــر بــهـاری کـنـد |
| بـــمــاء کــرم ســـایــل خـــویــش را | چو گل در چمن چهره ناری کند |
| کسی را که حق داد بر خلق دست | نشـاید که جـز حـق گزاری کـند |
| بــعـدل ار تــو یـاری کـنـی خــلـق را | بــفـضـل ایـزدت نـیـز یـاری کـنـد |
| ز مظـلـوم شـب خـیز غـافـل مـبـاش | کـه او در سـحــرگـاه زاری کـنـد |
| بــسـا روز دولـت چــو روشـن چــراغ | که ظلم شب آساش تـاری کند |
| تـو محـتـاج سرگشتـه را دسـت گیر | کـه تــا دولـتــت پــایـداری کـنـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
