فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 1 خرداد 1404

پایگاه خبری شاعر

گــرچــه فــلـک از پــیـش بــرانـده ســت مـرابـــا بـــنــد گــران فــو نــشــانــده ســت مــراتـــا دو لـــبـــت از دور بـــرانـــده ســـت مـــراجـــ…

گــرچــه فــلـک از پــیـش بــرانـده ســت مـرابـــا بـــنــد گــران فــو نــشــانــده ســت مــرا
تـــا دو لـــبـــت از دور بـــرانـــده ســـت مـــراجـــز روی تــــو آرزو نـــمـــانـــده ســـت مـــرا
***
بــر کــار بــه جــز زبــان نـمــانـده ســت مــرادر تــن گـویـی کـه جــان نـمـانـده ســت مـرا
بـنـدیسـت گـران کـه جـان نمـانده سـت مـرااز پــای جــز اسـتــخــوان نـمـانـده سـت مـرا
***
گـــر بـــنـــد کـــنـــد رای بـــلـــنـــد تـــو مـــرادر جـمـلـه پــسـنـده اسـت پــسـنـد تــو مـرا
تـــهـــذیــب تـــمـــام کـــرد پـــنـــد تـــو مـــراتـــاج ســـر فــخـــر گــشــت بـــنــد تـــو مــرا
***
گـــر زر گـــردیـــم مـــی نـــجــــویـــی مـــا راور مــشــک شــویــم مــی نــبـــویــی مــا را
هـر چــنــد بــه لــای مــی بــشــویـی مــا راکــس مــشــنــودا آنــچــه تــو گــویــی مــا را
***
تــــا دیـــده ام آن لـــب گــــهـــر بــــار تــــو راپــیـوســتــه نــمــک خــوانــم گــفــتــار تــو را
زیـــرا زبــــی لــــعــــل لــــب ای یـــار تــــو رابـــگــشــاده دهــان پـــســتــه کــردار تـــو را
***
روزی بـــر مــن هــمــی نــیــایــی صـــنــمــاچـــون آیــی یــک زمــان نــپـــایــی صــنــمــا
آخـــر تـــومـــرا وفـــا نـــمـــایـــی صـــنـــمـــاچـــون نــیــک مــرا بـــیــازمـــایــی صـــنــمــا
***
افــــکــــنــــد دلــــم زمــــانــــه در زاریــــهــــادر دیـــده مـــن ســـرشـــت بــــیـــداریـــهـــا
امــــیــــد تــــو مــــی داد مــــرا یــــاریـــهــــاتــا جــان نــبــرم چــنــیـن بــه دشــواری هــا
***
ای مــدحـــت تـــو فـــرض و دگــر نــافــلــهــادر وصـــلـــت تـــو قـــافـــلـــه در قـــافـــلــهــا
حـصـنی کـه بـه صـد تـیغ کـش آنـرا نـگـشـادکــلــک تـــو کــنــد عـــالــیــهــا ســـافــلــهــا
***
خــویـش از پــی مـن هـمـی گــریـزد مـلــکــادشــمـن بــر مـن هـمـی ســتــیـزد مــلــکــا
از آتـــش مـــن شـــرر نـــخـــیـــزد مـــلـــکـــااز حـبـس چـو مـن کـسـی چـه خـیـزد مـلـکـا
***
هــر شـــیــر کــه بـــود مــرغــزاری شـــاهــاشـد کـشـتــه بــه تـیـغ تــو بــه زاری شـاهـا
شـیـری پــس ازیـن بــه کـف نـیـاری شــاهـامــی نــوش دم بــیـشــه چــه داری شــاهــا
***
عـشـق تــو بــلـنـد و صـبــر مـن پــسـت چـراروی تـــو نــکــو و خـــوی تـــو کــســت چـــرا
مـی خـواره مـنـم دو چـشـم تـو مـسـت چـراپــیـش تــو لـبــم بــوس تــو بــر دســت چــرا
***
در حــبـــس مــرنــج بـــا چــنــیــن آهــن هــاصــالــح بــی تــو چــگــونــه بــاشــم تــنــهــا
گــه خــون گــریــم بـــه مــرگ تــو دامــنــهــاگـــه پــــاره کـــنـــم ز درد پــــیـــراهـــنـــهـــا
***
مــی دانــســتـــم چــو روز روشــن صــنــمــاکـــاخـــر بـــروی تـــو از بـــر مـــن صـــنـــمـــا
زیـرا چــو کــنـی قــصــد بــه رفــتــن صــنـمـانــتــوان بــســتــن تــو را بــه آهــن صــنــمــا
***
قــبــلـه ســت بــه دوســتــی نـدای تــو مـراجــانــســت بـــه راســتــی هــوای تـــو مــرا
امـروز چــو کـس نـیـسـت بــه جــای تــو مـرادر جــمــلــه چــه بــهــتــر از رضــای تــو مــرا
***
از مـــهــر نـــکـــرد ســـایــه کـــوی تـــو مـــرایـــــا آب وفـــــا نـــــداد جـــــوی تـــــو مـــــرا
چــنـدان بــه عــذاب داشــت خــوی تــو مــراتـــا کــرد چـــنــیــن جـــدا ز خـــوی تـــو مــرا
***
چــون بــار فـلـک بــســت بــه افـسـون مـا راوز خـــانــه خـــود کـــشـــیــد بـــیــرون مــا را
از بـــس کـــه بـــلـــا نــمـــود گـــردون مـــا راچــون شـیـر دهـانـیـســت پــر از خــون مـا را
***
بــــر آب روان بــــخــــت روانـــت مــــلــــکــــاقــادر شــده چــو بـــخــت جــوانــت مــلــکــا
مـلـکـســت شــکـفـتــه بــوســتــانـت مـلـکـاجـــان مــلـــکـــان فـــدای جـــانــت مــلــکـــا
***
کـــس نـــتــــوانـــد ز بــــد رهـــانـــیـــد مـــرازیـــرا ثـــقـــت الـــمـــلـــک بــــرانـــیـــد مـــرا
از رنـــــج عـــــدو بـــــاز رهــــانــــیــــد مـــــراوز خـــاک بـــر آســـمـــان رســـانـــیـــد مـــرا
ای دوســت بــه امــیـد خــیـالــت هـر شــبایــن دیــده گــریــنــده نــخـــســبـــد ز طــرب
در خــواب هـمـت بــبــیـنـد ای نـوشـیـن لـببـــی روزی تـــر ز مـــن کـــه بـــاشـــد یــارب
***
دانـــی تـــو کـــه بـــا بـــنـــد گـــرانـــم یــاربدانــی کـــه ضـــعـــیــف و نـــاتـــوانـــم یــارب
شـــــد در غـــــم لــــوهــــور روانــــم یــــاربیـــــــارب کــــــــه در آرزوی آنـــــــم یـــــــارب
***
دل در هـوس تـو بــسـتـه بــودم هـمـه شـبوز انــده تــو نــرســتــه بـــودم هــمــه شــب
از هـجـر تـو دلـشـکـسـتـه بـودم همـه شـبسـر بــر زانـو نـشـسـتــه بــودم هـمـه شـب
***
تـفـت این دل گـرم از دم سـردم هـمـه شـبشـد سـرخ ز خـون چــهـره زردم هـمـه شـب
صـد شـربــت درد بـیـش خـوردم هـمـه شـبایـزد دانـد کــه مـن چــه کــردم هـمـه شــب
مــهــمــان مــن آمــد آن بـــت و کــرد طـــربشـوخـی کـه در او همی بـمـاندم بـه عـجـب
چـون نـرگـس و گـل نـبـسـت نه روز نه شـباز نــظــاره دو چـــشــم و از خـــنــده دو لــب
***
دیــبــا بــه رخــی بــتــا و زیــبــا بــه ســلــبالــمــاس بـــه غـــمــزه و تـــریــاک بـــه لــب
خــواهـی کـه چــو روز روشـنـی گـیـرد شـببـــرکــش ز رخ آن ریــشــه دســتــار قــصــب
***
ای روی تــــو و زلـــف تــــو روز انـــدر شــــباز روز و شـــب تـــو روز و شــب کــرده طــرب
تـا عـشـق مـرا روز و شـبـت هـسـت سـبـبچــون روز و شــبــت کـنـم شـب و روز طـلـب
***
چـــون آتـــش و آب از بـــدی پـــاکـــم و نــابچـــون آب صـــفــا دارم و چـــون آتـــش تـــاب
در آتــــش و آبــــم کـــنـــد ار چــــرخ عـــذاببـــــیــــرون آیــــم چــــو زر و در زآتــــش و آب
***
تــن در غــم هـجــر داده بــودم هـمــه شــبو از انــده تـــو فــتـــاده بـــودم هــمــه شــب
ســر بـــر زانــو نــهــاده بــودم هــمــه شــبگـویـی کـه ز سـنـگ زاده بــودم هـمـه شـب
***
مـن غـرقـه ز خــون دیـده بــودم هـمـه شـببــالــلـه کــه هـوا نـدیـده بــودم هـمـه شــب
از شــادی دل رســیـده بــودم هــمــه شــبدر ســایـه غــم خــزیـده بــودم هـمــه شــب
تــا نـرگـس تـو چـو گـل شـد و گـل بــیـخـوابوز آتـــــش روی تـــــو روان بـــــود گـــــلــــاب
تــابــیـده بــه پــیـش رویــت آن زلــف بــتــابچــون بـــاده بـــر آبــگــیــنــه بــر روی تــو آب
***
تـــا روزه حـــرام کـــرد بـــر لـــب مـــی نـــابدو دیــــده بـــــر آب دارم ای در خــــوشــــاب
از آب دو دیـــده مــــن ار هــــســــت ثــــواببـــگــشـــای اگــر روزه گــشـــایــنــد بـــه آب
***
صـالـح تــر و خــشـک شـد ز تــو دیـده و لـبچـــه بـــد روزم چـــه شــور بـــخــتـــم یــارب
بـــا درد هــزار بـــار کــوشـــم هــمــه شـــبتــو مـردی و مـن بــزیـســتــم ایـنـت عـجــب
***
ز آن ســـوزد چــــشـــم تــــو و زآن ریـــزد آبکــانـدر ابــرو بــخــفــتــه بــد مـســت خــراب
ابـــروی تــو مــحــراب بـــســوزد بـــه عــذابهـر مـسـت کـه او بــخـسـبــد انـدر مـحــراب
***
بـودم صـنـمـا چـو رفـتـه هوشـان همـه شـبوز آتــش انــدوه تــو جــوشــان هـمــه شــب
بـا لـشـگـر هـجـران تـو کـوشـان هـمـه شـبرخـسـاره خـراشـان و خـروشـان هـمـه شـب
***
سـاقـی کـه بـه دسـت من دهد جـام شـراباز مــی کــنــمــش تــهــی و از دیــده پــر آب
مـی خـوردن مـن درین غـمـان هـسـت ثـوابگــــر درد کــــم آگــــاه بـــــود مــــرد خــــراب
***
چـون هـمـت تــو بــه حـال مـن مـقـرونـسـتامــیــد مــرا بـــه بـــخـــت روز افـــزونــســـت
سـمـجــم هـمـه پــر نـعـمـت گـونـاگـونـسـتزیـن بــیـش شــود آنـچــه مــرا اکــنـونـســت
***
اول ز پـــــــی وصـــــــال روح افـــــــزایـــــــتبـــگــرفـــتـــه بـــدم پـــای بـــلــور آســـایــت
اکــنــون کــه خــبــر شــنـیـدم از هـر جــایـتگــردســـت رســد مــرا بـــبـــوســم پـــایــت
***
اشــکـم کـه زمـیـن از نـم او آغــشــتــســتدریــســـت غــواص فــراوان گــشـــتـــســـت
پـیوسـتـه چـنـانکـه گـویی اندر شـسـتـسـتریـزان گـویـی ز رشـتــه بــیـرون گـشـتــسـت
***
مـار دو سـر چـهار چـشـم اسـت ای دوسـتکز پـای من و گوشـت همی خـاید و پـوسـت
زین چـرخ که خـوش زشت و رویش نیکوستنـالـم کـه چـنـیـن مـرا هـمـی هـدیـه اوسـت
***
امـروز بـه شـهـر حـسـن همـنـام تـو نـیسـتعـاشـق هـمـه زیـر سـایـه بــام تــو نـیـسـت
ای دوســت نـدانـی کـه دلـارام تــو کـیـسـتای عـشـق نه آگـهی کـه در دام تـو کـیسـت
***
بـــر روی دو زلــفــیــن بـــتــابـــم زد دوســتز آن زلـف بــه عــنـبــر و گــلـابــم زد دوســت
بــــر آتـــش افـــروخـــتـــه آبــــم زد دوســـتبـشـتـافـت و بـوسـه بــا شـتـابـم زد دوسـت
***
مسـعـود ملـک ملک نگـهبـان چـو تـو نیسـتدر هر چـه کنی سـپـهر گردان چـو تـو نیست
یک شاه بـه ایران و بـه تـوران چـو تـو نیسـتسـلطـان زمانه ای و سـلطان چـو تـو نیسـت
***
از وصـلـت آنکـه همـچـو سـوسـنش تـنـسـتروزم ز طـرب چــو سـوسـن بــر چــمـنـســت
امـروز بــدان شــکــر کـه در عــهـد مـنـســتچــون ســوســن ده زبــانـم انـدر دهـنـســت
***
آن را کــه تــو در دلـی خــرد در ســر اوســتوآن را کـه تــو رهـبــری فـلـک چــاکـر اوسـت
آن را کـه بـه بـالین تـو یک شـب سـر اوسـتسـرو و گـل و مـهـر و مـاه در بــسـتـر اوسـت
***
در نـعـمـت و مـال اگـر زبــر دسـتـی نـیـسـتشـکـر ایـزد را کـه رای را پــســتــی نـیـسـت
دلـبـسـتـه آز نـیـسـت گـر هـسـتـی نـیسـتزر مسـت کند چـه بـاشد از مسـتـی نیسـت
***
چـشـم ابـرسـت و اشـک ازو ژالـه شـدسـتیـک روزه غــم انـده صــد ســالـه شــدســت
در نـای مـرا دوزخ بــه خــون لـالـه شـدســتچـون نـای هـمـه نـفـس مـرا نـالـه شـدسـت
***
دوشم همه شب چنگ چو شمشیر بخستآرام مــرا چـــو نــاخـــن شــیــر بـــخـــســـت
تــن را پــس و پــیـش و زبــر و زیـر بــخـسـتتــا ایــن تــن خــایــه و ســر . . . بــخــســت
***
بــر جــان مــنــت جــان رهـی فــرمــانـســتفــرمــان تـــو مــرا جـــان مــرا درمــانــســـت
جـز تـو هـر کـس کـه بـاشـدم یـکـسـانـسـتجـانـسـت و تــویـی بــتــا تـویـی و جـانـسـت
***
ای آنـکـه مـرا قـبــلـه وثــاق تــو بــســســتمـحـراب مـن ابــروی بـه طـاق تـو بــسـسـت
ســرمــایـه عــمـرم اتــفــاق تــو بــســســتدر حــبــس مــرا رنـج فــراق تــو بــســســت
***
وصلش شادیسـت وز پـسـش زود غم اسـتآزرده ز مـن شــادی و خــشـنـود غـم اســت
ای آفـــت دل ز آتــــش دل دود غـــم اســـتمـایه اسـت هوای تـو بـر او سـود غـم اسـت
***
آویــــخـــــتـــــه در هـــــوای جـــــان آویــــزتبــی رنــگ شــدم ز عــشــق رنــگ آمــیــزت
خــون شــد جـــگــرم ز غــمــزه خــونــریــزتتـــا خـــود چـــکــنــد فــراق شــورانــگــیــزت
***
رویــم ز غـــمــت گــونــه خـــال تـــو گــرفــتچــشــمـم هـمـه صـورت جــمـال تــو گـرفـت
ایــنــجــا چــو مــرا غــم وصــال تـــو گــرفــتای دوســت مـرا دســت خــیـال تــو گــرفــت
***
ای شــاه ز بــزم تــو جــهــان را خــبـــرســتدر بـــزم تـــو امــشـــب آفــتـــاب دگــرســـت
ویــن آتــش کــاســمــان ازو در خــطــرســتچـون بــنـگـرم از هـیـبــت تــو یـک شـررسـت
***
گــر نـور فــلـک چــو طــبــع مـا گـردد راســتدر مـدح تـو از طـبـع سـخـن نـتـوان خـواسـت
هـر بــیـت کـه در مـدح تــو خــواهـم آراسـتدر خـورد تـو نیسـت بـلکـه در طـاقـت ماسـت
***
طـاهـر کـه خـطـاب تـو بـر از نـام تـو نـیـسـتدر مــمــلــکــت ایـام چــو ایـام تــو نــیـســت
رامـش چــو ازیـن دولـت پــدرام تــو نـیـســتهر کـام که شـاه راسـت جـز کـام تـو نیسـت
***
بــا مـا ثــقــت الــمـلــک هـم آوازی نـیـســتکـس را بــا بـخـت هـیـچ دمـسـازی نـیـسـت
ای دشـمـن مـلـک آنـچـه تـو آغـازی نـیسـتبــا دولــت طــاهــر عــلــی بــازی نــیــســت
***
چـشـم تــو چـو فـتــنـه جــهـان سـوزانـسـتمــژگــانــت چــو نــوک تـــیــر دلــدوزانــســت
زلــفــیــنــت بـــه رنــگ روز بـــر روزانــســـتعـــذر تـــو چـــو تـــوبـــه بـــدآمـــوزانــســـت
***
شـد صـالـح و از هـمـه قـیـامـت بــرخــاسـتبــاریـد ز چــرخ بــر سـرم هـر چــه بــلـاســت
گـر شـویـیـدش بــه خـون ایـن دیـده رواسـتدر دیـده مـن کــنـیـد گـورش کــه ســزاســت
***
انـدر خــور نـعــمـت تــوام خــدمـت نـیـســتو آن کیست کش از نعمت تو قسمت نیست
آن چـیسـت کـه نزدیک من از نعـمـت نیسـتجــز دیـدن روی تــو مــرا نــهـمــت نــیـســت
***
آن شـیـر کـه او بـه صـیـد جـز شـیر نـکـشـتگشت از پـس آن خوابـگهش چـون خـرخشت
مـسـعـود مـلـک نـخـسـت یـک زخـم درشـتزد بـر مـغـزش چـنـانـکـه بـگـذشـت از پـشـت
***
رنــج دل و رنــج دیــده جــز دیـده نــجــســتدانـی کـه شــد ایـن گـنـاه بــر دیـده درســت
در جـمـلـه جـهـان صـورتــی از دیـده نـرسـتکـش چـندین مـوج خـونش از دیده نشـسـت
***
در مـاه چـه روشـنـی کـه در روی تـو نـیسـتور خـلـد چـه خـرمی کـه در کـوی تـو نیسـت
مشک خـتـنی چـو زلف خوشبـوی تـو نیستیکـسـر هنری عـیب تـو جـز خـوی تـو نیسـت
***
در فـرقـت آن کـس که تـن و جـان تـو اوسـتاین نـالـه سـر بـسـتـه بـی دل نـه نـکـوسـت
در انـــده هــجـــرانـــش اگـــر داری دوســـتچـون نـای ز دل نال نه چـون چـنگ ز پـوسـت
***
از چــرخ چــو بــر تــو مـهـر فـرزنـدی نـیـسـتدلــتــنـگــی کــردن از خــردمــنـدی نـیـســت
چـون کـار تـو چـونانکه تـو بـپـسـندی نیسـتدر روی زمـین هـیـچ چـو خـرسـنـدی نـیسـت
***
از حـــصــن بـــلــنــد دوزخ ســـرد مــراســـتبـــا خـــون دو دیــده چـــهــره زرد مــراســـت
صـــد یــار عــزیــز نــاجـــوانــمــرد مــراســـتکس را چـه غمسـت کاین همه درد مراسـت
***
خـوی تــو چـو رخـسـار نـکـوی تــو نـکـوسـتبــی روی نـکـوی تــو نـکـویـی نـه نـکـوســت
چـون نـار هـمـی پــاره کـنـم بــر تـن پـوسـتاز انــده هــجـــران تـــو ای دلـــبـــر دوســـت
***
آنی کـه زمـان زمـان مـرا عـشـق تـو بـوسـتبــی روی نـکـوی تــو نـکـویـی نـه نـکـوســت
در عــشــرت و در نـشــاط امـروز ای دوســتبــیـرون آیـی هـمــی چــو بــادام از پــوســت
***
تـا مـن سـر آن روی چـو مـه خـواهـم داشـتبـر لشـگـر عـشـق تـو سـپـه خـواهم داشـت
هـر جـا کـه روی پـس تـو ره خـواهـم داشـتبـــازارچـــه تـــو را تـــبـــه خـــواهــم داشــت
***
ای بــازوی دولــت آســتــیـنــت ظــفــرســتدر دســت ز فــتــح روز کــیـنـت ســپــرســت
چـرخـسـت زمـیـن کـه بـر زمـینـت گـذرسـتدلـشـاد نشـین کـه همـنشـینـت ظـفـرسـت
***
آن بــت کــه هـوای او بــدانـدیـش مــنـســتمـجــروحــم و غــمـزگــان او نـیـش مـنـســت
آن مه که همیشـه عـشـق او کیش منسـتاینک چـو مـهی نشـسـتـه در پـیش مـنسـت
***
جـــویــان وصـــال تـــو جـــدا از جـــانــســـتمـســت غـم تــو هـر چــه کـنـد روی آنـسـت
تـا هـر چـه تـو را بــه دوسـتـی پــیـمـانـسـتبــســتــی و گـشـادنـش فـلـک نـتــوانـســت
***
هـر چـنـد گـنـهکـار اسـت آخـر عـلـوی اسـتفـرزنـد پــیـمـبــر اســت و از آل عـلـی اسـت
زنــهــار شــهــا کــه بــیــش از ایـن مــازارشزیرا که بـه روز حـشـر خـصمانش قوی اسـت
***
ایـن طـالـع مـن یـارب و ایـن اخـتــر چـیـسـتکـایـن دل ز بــلـای دهـر هـمـواره غـمـیـسـت
مـن زو نـرهـم یـقـیـنـم و غـمـگـیـن کـیـسـتآن کـس که بـر این طـالع من خـواهد زیسـت
***
تـا تـن بـه غـم هـجـر تـو نـابــود شـده اسـتجــان تــار بــلــا و رنــج را پــود شــده اســت
از عشق تـو مایه دردسـر سـود شـده اسـتز آن چـون آتـش همـه دمـم دود شـده اسـت
***
گــــــر دورم از آن روی جــــــهــــــان آرایـــــتپــیـچــان شـده ام چــو زلـف عـنـبــر ســایـت
گــــر بــــیــــنــــم بــــاز روی روح افــــزایــــتچــون پـــای بـــرنــجـــن اوفــتـــم در پـــایــت
***
اشک من و رخـسـار تـو همرنگ شـده اسـتروز مـن و زلـف تــو شـبــه رنـگ شـده اسـت
گیتـی بـر من چـون دهنت تـنگ شـده اسـتهمچون دل تـو جـان من از سنگ شده است
***
بـــادام دو چــشــم تــو دلــم زار بـــخــســتپــسـتــه دهـنـت جــراحـتــش زود بــبــسـت
ز آن بــود مـرا گــلــه ازیـن شــکــرم هـســتای پــسـتـه تــو شـیـریـن بــادام تــو مـسـت
***
گـر شـاه بـه مـن چـو شـیـر دنـدان خـایسـتبــر پــیـل نـهـنــد آنــچــه مــرا بــر بــایـســت
در دوزخـم و هـمـچــو بــهـشـتــم جــایـسـتکــانــجــا بــاشــم کــه پــادشــه را رایـســت
***
بـــر چــرخ فــتـــاده نــور ایــران مــلــکــســتوانــدر هــر دل ســـرور ایــران مــلــکـــســـت
شــادی هـمـه از حــضــور ایـران مـلـکـســتبــفـزا بــه طـرب کـه سـور ایـران مـلـکـســت
***
امــروز جــهــان بــهــار از ایـران مــلــکــســتمـیـدان هـمـه پــر نـگـار از ایـران مـلـکــســت
رامـش چـو گـلـی بـه بـار از ایران مـلـکـسـتافــروخــتــه شــه کـنـار از ایـران مـلـکــســت
***
بــا مـن چــو زمـانـه تــیـر در شـسـت گـرفـتاز بـــالــا بـــخـــت مــن ره پـــســت گــرفــت
از غــفـلـت چــون فـلـک مـرا مـســت گـرفـتجــای مــلــک الــمـوت مــرا دســت گــرفــت
***
آنـی شـاها کـه جـز سـخـا کـیش تـو نیسـتیـک شـاه ز بـیـم تـو بــدانـدیـش تـو نـیـسـت
ای آن ملکی که جـز ملک خـویش تـو نیستیک شـاه چـو طـاهر عـلـی پـیش تـو نـیسـت
***
در بأس چــو طــاهـر عــلــی آهـن نــیـســتبــی مــنـت طــاهـر عــلــی گــردن نـیـســت
جــز مـنـت طــاهـر عــلـی بــر مـن نـیـســتوالـلـه کـه چـو طـاهـر عـلـی یک تـن نـیسـت
***
تــا بــار غـمـت نـهـاده بــر مـحــمـل مـاســتدر جــســتــن تــو بــاد هـوا حــاصـل مـاسـت
دایـم ســر کـوی عـاشــقـی مـنـزل مـاســترنــــگ رخ تـــــو گـــــواه درد دل مــــاســـــت
***
هر جـای که عـشـوه ایسـت پـرورده تـوسـتهـر جـای کـه رنـگـی اسـت بـرآورده تـوسـت
عـشـوه گـری و سـیـه گـری پــرده تــوســتایـنـک کـف دســت تــو سـیـه کـرده تــوسـت
***
در شـعـر مـرا نـیـک و بــد چـرخ یـکـی اسـتگـو خــواه بــگـرد بــر مـن و خــواه بــایـســت
هـر شــاعــر نـیـک را قـوی طــایـفـه ایـســتوالـلـه کـه مـرا بــه طـایـفـه حـاجـت نـیـسـت
***
ای صـــدر جـــهــان نــاصـــر تـــو یــزدان بـــادرای تــو مــعــیـن و دولــتــت ســلــطــان بــاد
عـــمـــر تـــو و دولـــت تـــو جـــاویـــدان بـــادآنــــچــــت بـــــاد ز کــــامــــرانــــی آن بـــــاد
***
آرام ز خـــویــشـــتـــن جـــدا خـــواهــم کــردجـــان از قــبـــل تـــو در فــنــا خــواهــم کــرد
تـــو پـــنـــداری تـــو را رهـــا خـــواهــم کـــردتـــا جـــان دارم تـــو را وفـــا خـــواهـــم کـــرد
***
زیـن پــس اگـرم ضــعـیـف تــن خــواهـد بــودپــیــدا نــه نــشــان پــیـرهــن خــواهــد بــود
ور یــار نـــه در کـــنـــار مـــن خـــواهــد بـــودپـــیــراهــن دیــگــرم کــفـــن خـــواهــد بـــود
***
جــان و دل و دیــن دســت فــراهــم کــردنــدونــدر بــیـعــت پــشــت بــه پــشــت آوردنــد
سـوگـنـد بــه جــان و ســر وصـلـت خــوردنـدگـــر بــــر گـــردم ز تـــو ز مـــن بـــرگـــردنـــد
***
گــیـتــی و فــلــک بــه کــشــتــن مـن یـارنـدزان بــر مــن روز و شــب هـمـی غــم بــارنـد
نـشــگــفــت گــرم ز دســت مــی نـگــذارنـددر مـــعـــرکـــه دســـت تـــو مـــبـــارز دارنـــد
***
بــاز ایـن تــن مــســتــمــنــد زنــدانــی شــدرنــج آمـــد و آن یــار و تـــن آســـانــی شـــد
فـرجــام تــو ای بــخــت پــشــیـمـانـی شــدکـی دانـســتــم کـه تــو چــنـیـن دانـی شــد
***
چــون چــرخ زهــر چــه بــود درویـشــم کــردانــدر بـــنــدم کــشــیــد و فــرویــشـــم کــرد
تــن زار و جــگـر خــســتــه و دلـریـشـم کـرددر جــمــلــه بــه کــامـه بــد انـدیـشــم کــرد
***
در مـحــنـت شـو خـوش و مـکـن نـعـمـت یـادشـــو در ده تـــن کــه داد کــس چـــرخ نــداد
چــون بــار بــلـایـی کــه قــضــا بــر تــو نـهـادتــن دار چـو کـوه بــاش و بــی بــاک چـو بــاد
***
احــســان خــداونــد بــه مــن بــنـده رســیـدبـــر شـــاخ امــیــد مــن بـــر و بـــرگ دمــیــد
والـلـه کــه مـن از جــاه تــو آن خــواهـم دیـدکآن نـوع کـس از خـلـق نه گـفـت و نه شـنید
***
گــر تــو بـــه ســفــر شــدی نــگــارا شــایــدمــاهــی و مــه از ســفــر شــدن نــاســایــد
از کـاهـش و از فـزایـشـت عـیـبــی نـیـســتمـــه گـــاه بـــکـــاهـــد و گـــهـــی افـــزایـــد
***
از مــال فــلــک بــرهـنـه چــون شــیـرم کــردوز نـــالـــه زمـــانـــه زار چــــون زیـــرم کــــرد
چـون شـیـر فـلـک بــسـتـه بـه زنـجـیـرم کـردنــابـــوده جـــوان قــضـــای بـــد پـــیــرم کــرد
***
چــون بــنــد تــو بــنــده را هـمــی پــنـد بــوددربـــنــد تـــو بـــنــده تـــو خـــرســـنــد بـــود
لــیــکــن پـــایــش چــه در خــور بـــنــد بـــودور نـــیـــز بــــود غــــایـــت آن چــــنـــد بــــود
***
گــر صــبــر کــنـم عــمــر هـمــی بــاد شــودور نــالــه کــنــم عــدو هــمــی شـــاد شــود
شـــادی عـــدو نــجـــویــم و صـــبـــر کـــنــمشــایـد کــه فــلــک در ایـن مــیـان راد شــود
گـفـتــم کـه چــو از بــنـد گـشــایـش بــاشـدزیــن بـــنــد مــگـــر مــرا رهــایــش بـــاشـــد
اکــنــون غــم را هــمــی فــزایــش بـــاشـــدآری مــلــک آن کـــنــد کـــه رایــش بـــاشـــد
***
گــر بـــاد هــوای کــوی ســـرایــت ســـپـــردمی دان تـو که جـان ز دسـتـم ای جـان نبـرد
انــدیـشــه نــخــواهـم کــه بــه تــو بــرگــذردرشـــک آیـــدم از دیــده کـــه در تـــو نـــگـــرد
***
تــــا ایـــن دل مـــن تــــو را خــــریـــدار آمـــددر دســـت بــــلـــا و غـــم گـــرفـــتـــار آمـــد
نـــزد تــــو تــــن عـــزیـــز مـــن خــــوار آمـــدچــونــیـن کــه تــویـی بــا تــو مــرا کــار آمــد
***
تــــا دل بــــه هـــوای تـــو گـــرفـــتــــار آمـــدجـــان در تــــن مـــن تــــو را خـــریـــدار آمـــد
ای آنــکـــه رخـــت چـــون گــل پـــربـــار آمــداز گـــلــبـــن تـــو نــصـــیــب مــن خـــار آمــد
***
ســــودای تــــو آتــــش دلـــم افــــزون کـــردنــادیــدن رویــت آب چـــشــمــم خـــون کــرد
هـر در کـه لـبــت در صـدف گـوشــم ریـخــتهــجـــران تـــوام ز دیــدگـــان بـــیــرون کـــرد
***
کــارم هـمــه جــز مــهـر تــو دلــجــوی نـبــودوانــدر دل مـــن ز مـــهــر تـــو بـــوی نـــبـــود
چـــون در خـــور مــیــدان تـــوام گــور نــبـــودجــز جــســتــن مـن ز پــیـش روی تــو نـبــود
***
امـــیـــد وصـــال چـــون مـــرا بــــفـــریـــبــــدخــســتــه دل مـن چــو بــیـدلـان درشــیـبــد
ای آن کــه تـــو را مــشــاطــه حـــورا زیــبـــدسـنگسـت آن دل کـز چـون تـویی بـشـکـیبـد
***
هــر مــرد کــه لــاف زد شــدش مــردی بـــادشــد رادی خـــاک چـــو بـــه مــنــت بـــر داد
مــن بــنــده آن کــه چــون هــنــر گــیـرد یــادبــی لــاف مــبـــارز اســت و بــی مــنــت راد
***
ای دیـده کـشـد هـمـی ز بــی خــوابــی درداز بــس کــه ز هــجــر تــیـر پــرتــابــی خــورد
ایـــن روی مـــرا کـــه بــــود چـــون آبـــی زردآغــشــتــه بــه خــون تــمــام عــنـایـی کــرد
***
مـونـس هـمـه شـب خـیـال دلـجـوی تـو بــوددر چــنــگ نــه زلــف غــالــیـه بــوی تــو بــود
هـر چـنـد شـبــی سـیـه تـر از مـوی تـو بــودامـــیـــد بـــه آفـــتـــاب چـــون روی تـــو بـــود
***
از بـــاغ طــرب گــشـــت گــل وصــل پـــدیــدجــان هـمـچــو نـســیـم بــر گـل وصــل وزیـد
مــا و تــو کــشــیــم بــر گــل وصــل نــبــیــدکـــز خـــار فـــراق بـــر گـــل وصـــل دمـــیـــد
***
بـــا مــن در مــهــر گــرم چـــون آتـــش بـــودبــی مــن روزش چــو دود مــی بـــود کــبــود
چـــون آتـــش رود ســـرد شــد بـــر مــن زودشــد عـیـش مـن از تــیـزی او تــلـخ چــو دود
***
چــون بـــاره فــتـــح تـــو بـــه مــیــدان تـــازدبـــا تــیــغ تـــو بـــدســگــال تـــو جــان بـــازد
تـــاج تـــو هــمــی بـــه ســود کــیــوان یــازدتـــخــت تــو هــمــی بـــر آن جــولــان ســازد
***
بـــر عـــارض نــو مــشـــک هــمــی افــزایــدوآن روی چــــو مــــاه تــــو هــــمــــی آرایـــد
گـــر مــشـــک ز عـــارض تـــو زایــد شـــایــدتــــو آهــــویـــی و مــــشــــک ز آهـــو زایـــد
***
آنــی کــه ز کــبـــر مــا نــپــســنــدی مــهــدقـسـمـم ز تـو خـارسـت ز گـل زهـر از شـهـد
در عــشــق تــوام ســود نــمــی دارد جــهـدچـون لـالـه سـیه دلـی و چـون گـل بـد عـهـد
***
در بـــنــد تـــو ای شــاه مــلــکــشــه بـــایــدتـــا بـــنـــد تـــو پـــای تـــاجـــداری ســـایـــد
آن کـس کـه ز پــشـت ســعـد ســلـمـان آیـدگـــر زهــر شـــود مـــلـــک تـــو را نــگـــزایــد
***
دل بــیـش کــشــد رنـج چــو دلـبــر دو شــودســر گــردد رنــجـــور چـــو افــســر دو شــود
مــســتــی آرد بـــاده چــو ســاغــر دو شــودگـــردد کـــده ویــراه چـــو کـــدیــور دو شـــود
***
دوشـم چـو شـب از بـنـفـشـه رویـی نـنـمـوددر هـجــر تــوام دیـده چــو نــرگــس نــغــنـود
از دیــده و دســت جـــیــب پـــیــراهــن بـــودچـــون لـــالــه هــمــی دریــده و خـــون آلــود
***
چـــون غـــنـــچـــه رهــی راز تـــو در دل داردتــرســم کــه غــم عــشــق چــنـیـن نـگـذارد
ور بــــــاد شـــــود دیـــــده و بـــــاران بـــــاردچـــون گــل هــمــه اســرار تـــو بـــیــرون آرد
***
گـوشـم ز تـو نـشـنـود بــتــا جـز هـمـه سـرددل بــهـره نـیـافـت از تــو جــز مـحــنـت و درد
بــا ایــن هــمــه انــدوه نــمــی بــایــد خــوردچـو خـورد و چـه پـوشید کجـا رفت و چـه کرد
***
تـــیــری کـــه بـــزد چـــرخ مــرا پـــنــهــان زدجـــز پــــنـــهـــان مـــرد مـــرد را نـــتــــوان زد
زد چـــــرخ مـــــرا ولـــــیـــــک در زنـــــدان زددر زنـــدان شــــیـــر شــــرزه را بــــتــــوان زد
***
ای شـاه جـهـان جـهـان شـد از داد تــو شـادتـــو داد جــهــان ده کــه جــهــان داد تـــو داد
تــو شـاه پــسـنـدیـده جـهـان مـلـک تــو بــادســـقــای تـــو ابـــر بـــاد و فـــراش تـــو بـــاد
***
ای شــاه شــبــانـگــاه تــو شــبــگـیـر شــودتــدبــیــر تــو هــمــگــوشــه تــقــدیــر شــود
پــیـش تــو جــهـان مـلـک جــهـانـگـیـر شــودایــران مــلــک تـــو پـــیــش تــو پـــیــر شــود

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج