علی روح افزا
هــر شب از چشـمِ تــــو ای ماه ، غزل میگویم
خستـــه ام آمــــــده از راه ، غـــــزل میگویم
بیخبر از خــــودم و بــا خبـــر از معشــــوقـم
فــــــارغ از مــردم گمــــراه ، غـزل میگـویم
آمـدم روی زمیـن ، جـــامـه ی مــردم پـــوشم
گـــر چـه هستم خـودم آن شـاه ، غزل میگویم
شــده بیمــــار دلــم از غـــمِ دوری جـــــانـــا
میکِـــشم آه و فـقـــــط آه ، غــــزل میگـــویم
روزهــــا مست ، بـه دنبــــالِ خـودم میگردم
شب ولی بــــــا دلِ آگـــــاه ، غـــزل میگـویم
زنـــده هستـم پدرم ، گرگ نخـــوردست مرا
یـــــوسفم ، از تــَهِ این چـــاه ، غزل میگویم
گفت : ای “روح فــزا ” از چــه نگـویی دردت
گفتــم : امــا عــوضش گــــاه ، غـزل میگویم
Rouhafza.ir علی روح افزا
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
