عنوان : پلاك
شاعر : احمد احمدي «فاني»

عهد بسته تا ابد در جبهه ها ماند پلاك
لحظخ لحظه داغ ها را تازه گرداند، پلاك

آن غبارين خط كه بر پوتين نگارد روزگار
حرف حرف و كلمه كلمه،خوب مي خواند، پلاك

دود سنگر بوي باروت و نهيب انفجار
خاطرات عشق را در سينه گنجاند، پلاك

غير زخم و غير خون و غير تركش در جهان
واژه هاي آشنا ديگر نمي داند پلاك

دشت مجنون، كربلاي پنج و يك گردان سكوت
معني تنهايي ات را نيك مي داند، پلاك

غربت و تنهاييو لب تشنگي، معراج درد
وا نگويد تا كسي را خون نگرياند ، پلاك

زابتداي نينوا تا انتهاي كربلا
مقدم ايثار را لاله برافشاند، پلاك

لب فرو بسته چنين ساكت فتاده گوشه اي 
تا نگويد راز دل، كس را نرنجاند، پلاك

بهت تا عمق زمان، چهره نشسته در غبار
روز محشر، نزد قاضي لب بجنباند ، پلاك

هان، نماد و اسوه ي عرق و فداكاري! بدان
لحظه هاي خاكي ات را قدر مي داند، پلاك

منبع : گلواژه هاي پايداري/ اشعار برگزيده ي اولين و دومين جشنواره شعر پايداري استان آذربايجان شرقي/ به كوشش محمد رنجبر باهر