علی احسان – رفت

هیچ یاد نکردی ز دل من یاسی
آه از تو که در ذهن پریشونم رفت

عاشق حوضچه و یاس قشنگی بودیم
آمدی با خودت شاخه ی گلدونم رفت

روزها دانی منتظرت هستم من؛ اما
خبر از قاصدکی کو؟، وای زمستونم رفت

پشت تو تا سر آن کوچه یاس دویدم اما
با خودم گفتم که چرا یاس عزیزم رفت

کاش هیچ وقت به دنیا نبودم ؛ زیرا
نفسم ناز؛ آن پیدا و پنهونم رفت