شهر فرنگ

منصور یال وردی

در بحر عشق قافیه هامان که تنگ شد
ناگاه شعر صحنهٔ خون بار جنگ شد

رگبار واژه قلب غزل را هدف گرفت
خودکار چون مسلسل و جوهر فشنگ شد

شاعر نشست و قصه این غصه تازه کرد
دفتر شبیه گاری شهر فرنگ شد

از نو نوشت ، مطلع شعرش تفنگ شد
دنیا دچار حادثهٔ بیگ بنگ شد

شیرین تبر به کشتن فرهاد بر گرفت
مجنون دوباره عاقل و لیلا قشنگ شد

اسطوره های شهر گرفتار نان شدند
تیر و کمان کهنه آرش ، کلنگ شد

دیگر گلی به بلبل عاشق نظر نکرد
وقتی کلاغ دست به دامان رنگ شد

وقتی طلاق رستم و تهمینه مُهر خورد
سهراب قصه کشته به دست سرنگ شد

خیام توبه کرد و خرابات برشکست
آنگاه پای جام و می و باده لنگ شد

میخانه ها دوباره به مسجد بدل شدند
وقتی خدای پیر مغان چوب و سنگ شد

بوی درخت ها به مشام تبر رسید
دنیا سرابِ سرو و بلوط و خدنگ‌ شد

از جنگل قدیمی گرگان که موزه شد
یک شیر مانده بود که او هم شلنگ شد

#منصور_یال_وردی

بخش غزل | پایگاه  خبری شاعر

منبع: سایت شعر ایران