یـکــی کــوه بــد پــیــش مــرد جــوانبــرانــگــیـخــت آن بــاره را پــهـلــواننـگـه کـرد بــهـمـن بــه نـخــچــیـرگـاهبـــدیــد آن بـــر پـــهــلــو…
| یـکــی کــوه بــد پــیــش مــرد جــوان | بــرانــگــیـخــت آن بــاره را پــهـلــوان |
| نـگـه کـرد بــهـمـن بــه نـخــچــیـرگـاه | بـــدیــد آن بـــر پـــهــلــوان ســـپـــاه |
| درخـتــی گـرفـتــه بــه چــنـگ انـدرون | بــر او نـشـسـتـه بــسـی رهـنـمـون |
| یــکـــی نــره گــوری زده بـــر درخـــت | نـهـاده بــر خـویـش گـوپــال و رخــت |
| یـکـی جــام پــر مـی بــه دسـت دگـر | پـرسـتـنـده بـر پـای پـیـشـش پـسـر |
| همـی گـشـت رخـش انـدران مـرغـزار | درخــت و گــیـا بــود و هـم جــویـبــار |
| بـه دل گفت بهمن که این رستمست | و یــا آفــتــاب ســپـــیــده دمــســت |
| بـه گیتـی کسی مرد ازین سـان ندید | نـه از نــامــداران پــیـشــی شــنـیـد |
| بــتــرســم کـه بــا او یـل اســفـنـدیـار | نــتــابـــد بـــپــیــچــد ســر از کــارزار |
| من این را بـه یک سـنگ بـیجـان کـنم | دل زال و رودابـــه پـــیــچـــان کــنــم |
| یـکـی ســنـگ زان کـوه خــارا بــکــنـد | فــروهـشــت زان کــوهـســار بــلـنـد |
| ز نــخـــچـــیــرگــاهــش زواره بـــدیــد | خــروشـیـدن ســنـگ خــارا شــنـیـد |
| خــروشــیــد کــای مــهــتـــر نــامــدار | یکی سـنگ غلتـان شـد از کوهسـار |
| نـجــنـبــیـد رســتــم نـه بــنـهـاد گــور | زواره هـمـی کــرد زیـن گـونـه شــور |
| هـمـی بــود تــا ســنـگ نـزدیـک شـد | ز گــردش بـــر کـــوه تـــاریــک شـــد |
| بــزد پــاشـنـه سـنـگ بــنـداخــت دور | زواره بــــرو آفــــریـــن کــــرد و پــــور |
| غــمـی شــد دل بــهـمـن از کــار اوی | چــو دیــد آن بـــزرگــی و کــردار اوی |
| هـمـی گـفــت گـر فــرخ اســفــنـدیـار | کــنــد بـــا چـــنــیــن نــامــور کــارزار |
| تــن خــویـش در جــنـگ رســوا کــنـد | هـمــان بــه کــه بــا او مــدارا کــنــد |
| ور ایـدونـک او بــهـتــر آیـد بــه جــنـگ | هـمـه شـهـر ایران بـگـیرد بـه چـنـگ |
| نــشـــســـت از بـــر بـــاره بـــادپـــای | پــرانـدیـشـه از کـوه شـد بــاز جــای |
| بـگفـت آن شـگفتـی بـه موبـد که دید | وزان راه آســان ســر انـدر کــشــیـد |
| چــو آمــد بــه نـزدیـک نــخــچــیـرگــاه | هـم انـگـه تـهـمـتـن بـدیـدش بـه راه |
| بـه موبـد چنین گفت کین مرد کیست | من ایدون گمانم که گشتـاسپـیست |
| پـــذیـــره شـــدش بــــا زواره بـــهـــم | بـه نخـچـیرگـه هرک بـد بـیش و کـم |
| پــیـاده شـد از بــاره بــهـمـن چــو دود | بــپــرســیــدش و نــیـکــویـهــا فــزود |
| بـدو گـفـت رسـتـم کـه تـا نام خـویش | نـگـویـی نـیـابـی ز مـن کـام خـویـش |
| بــدو گــفــت مــن پــور اســفــنــدیــار | ســر راســـتـــان بـــهــمــن نــامــدار |
| ورا پـــهـــلـــوان زود در بــــر گـــرفـــت | ز دیــر آمــدن پـــوزش انــدر گــرفــت |
| بــرفـتـنـد هـر دو بــه جـای نـشـسـت | خــود و نـامـداران خــســروپــرســت |
| چـو بـنـشـسـت بـهـمـن بـدادش درود | ز شـــاه و ز ایـــرانـــیـــان بــــرفـــزود |
| ازان پـس چـنـین گـفـت کـاسـفـنـدیار | چــو آتــش بــرفــت از در شــهــریــار |
| ســـراپـــرده زد بـــر لــب هــیــرمــنــد | بــه فــرمـان فـرخــنـده شــاه بــلـنـد |
| پـــیــامــی رســانــم ز اســفــنــدیــار | اگــر بـــشـــنــود پـــهــلــوان ســـوار |
| چـنین گفـت رسـتـم کـه فـرمان شـاه | بــرآنـم کـه بــرتـر ز خـورشـیـد و مـاه |
| خـوریـم آنـچ داریـم چــیـزی نـخـسـت | پـس انگـه جـهان زیر فـرمـان تـسـت |
| بــگـســتــرد بــر سـفـره بــر نـان نـرم | یــکــی گــور بـــریــان بـــیــاورد گــرم |
| چـو دسـتـارخـوان پـیش بـهمـن نـهـاد | گـذشــتــه ســخــنـهـا بــرو کـرد یـاد |
| بــرادرش را نــیــز بــا خــود نــشــانــد | وزان نـامــداران کــســان را نـخــوانـد |
| دگــر گـور بــنـهـاد در پــیـش خــویـش | کـه هـر بـار گـوری بـدی خـوردنـیـش |
| نـمـک بــر پــراگـنـد و بــبــریـد و خـورد | نــظـــاره بـــروبـــر ســـرافـــراز مـــرد |
| هـمـی خــورد بــهـمـن ز گـور انـدکـی | نــبـــد خـــوردنــش زان او ده یــکــی |
| بــخــنـدیـد رسـتــم بــدو گـفـت شـاه | ز بــهـر خــورش دارد ایـن پــیـشـگـاه |
| خورش چون بدین گونه داری به خوان | چــرا رفــتــی انـدر دم هـفــتــخــوان |
| چــــگـــونـــه زدی نـــیـــزه در کـــارزار | چـو خـوردن چـنین داری ای شـهریار |
| بــدو گـفـت بــهـمـن کـه خـسـرو نـژاد | سـخـن گـوی و بـسـیار خـواره مـبـاد |
| خورش کم بـود کوشش و جنگ بـیش | بـه کف بـر نهیم آن زمان جان خویش |
| بــخــنــدیــد رســتــم بــه آواز گــفــت | کـه مـردی نـشـاید ز مـردان نـهـفـت |
| یــکــی جــام زریــن پــر از بـــاده کــرد | وزو یـــــــاد مـــــــردان آزاده کـــــــرد |
| دگــر جــام بــر دســت بــهـمـن نـهـاد | که برگیر ازان کس که خواهی تو یاد |
| بــتــرســیـد بــهــمــن ز جــام نــبــیـد | زواره نـخــسـتــیـن دمـی درکـشـیـد |
| بــدو گــفــت کــای بــچــه شــهــریـار | بــه تـو شـاد بــادا مـی و مـیـگـسـار |
| ازو بـسـتـد آن جـام بـهمـن بـه چـنـگ | دل آزار کـــرده بــــدان مـــی درنـــگ |
| همـی مـانـد از رسـتـم اندر شـگـفـت | ازان خـوردن و یـال و بــازوی و کـفـت |
| نـشـســتــنـد بــر بــاره هـر دو ســوار | هــمــی رانــد بــهـمــن بــر نــامــدار |
| بــــدادش یـــکـــایـــک درود و پـــیـــام | از اســفــنــدیــار آن یــل نــیــک نــام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
