ســخــنـهـای آن نـامـور پــیـشــگــاهچـو بـشـنـید بـهـمـن بـیامـد بـه راهبــپـوشـیـد زربــفـت شـاهـنـشـهـیبــســر بــر نـهـاد آن کــلــاه مـهـیخــرامـ…
| ســخــنـهـای آن نـامـور پــیـشــگــاه | چـو بـشـنـید بـهـمـن بـیامـد بـه راه |
| بــپـوشـیـد زربــفـت شـاهـنـشـهـی | بــســر بــر نـهـاد آن کــلــاه مـهـی |
| خــرامــان بـــیــامــد ز پــرده ســرای | درفشـی درفشـان پـس او بـه پـای |
| جـهـانـجـوی بـگـذشـت بـر هـیرمـنـد | جـوانـی سـرافـراز و اسـپـی بـلـنـد |
| هـم انـدر زمـان دیـده بــانـش بــدیـد | سـوی زاولسـتـان فـغـان بـرکـشـید |
| کـــه آمــد نــبـــرده ســـواری دلــیــر | بـه هـر ای زریـن سـیـاهـی بـه زیـر |
| پــس پــشـت او خــوار مـایـه ســوار | تـن آسـان گـذشـت از لـب جـویبـار |
| هـم انـدر زمـان زال زر بــرنـشـسـت | کمندی به فتراک و گرزی به دست |
| بـــیــامـــد ز دیــده مــر او را بـــدیــد | یکـی بـاد سـرد از جـگـر بـرکـشـیـد |
| چـنین گـفـت کـین نامـور پـهلـوسـت | سـرافـراز بــا جــامـه خــسـروسـت |
| ز لـــهــراســـپ دارد هــمــانــا نــژاد | پــی او بــریـن بــوم فـرخــنـده بــاد |
| ز دیــده بــیــامــد بـــه درگــاه رفــت | زمانی بـه اندیشـه بـر زین بـخـفـت |
| هـم انـدر زمــان بــهـمـن آمـد پــدیـد | ازو رایــت خــســروی گــســتــریــد |
| نـــدانـــســــت مـــرد جــــوان زال را | بــیـفــراخــت آن خــســروی یـال را |
| چـــو نــزدیــکــتـــر گــشـــت آواز داد | بـدو گـفـت کـای مـرد دهـقـان نـژاد |
| سـرانجـمن پـور دسـتـان کـجـاسـت | کـه دارد زمـانه بـدو پـشـت راسـت |
| کــه آمـد بــه زاول گــو اســفــنـدیـار | ســـراپـــرده زد بــــر لـــب رودبــــار |
| بـدو گـفـت زال ای پـسـر کـام جـوی | فـرود آی و مـی خـواه و آرام جــوی |
| کـنـون رســتــم آیـد ز نـخــچــیـرگـاه | زواره فــرامــرز و چــنــدی ســپـــاه |
| تـو بـا ایـن سـواران بـبـاش ارجـمـنـد | بــیـارای دل را بــه بــگــمــاز چــنـد |
| چـنـیـن داد پــاسـخ کـه اسـفـنـدیـار | نـفــرمـودمـان رامـش و مـیـگـســار |
| گـزیـن کـن یـکـی مـرد جــویـنـده راه | کـه بـا مـن بـیـایـد بـه نـخـچـیـرگـاه |
| بـدو گفت دستـان که نام تو چیست | همی بـگذری تـیز کام تـو چـیسـت |
| بــرآنـم کـه تـو خـویـش لـهـراسـپـی | گـر از تـخـمـه شـاه گـشـتـاسـپــی |
| چـنـین داد پـاسـخ کـه مـن بـهمـنـم | نــبــیــره جــهــانــدار رویـیـن تــنــم |
| چــو بــشـنـیـد گـفـتــار آن ســرفـراز | فــرود آمــد از بـــاره بــردش نــمــاز |
| بــخــنــدیـد بــهــمــن پــیـاده بــبــود | بـپـرسـیدش و گـفـت بـهمن شـنود |
| بسی خواهشش کرد کایدر بایست | چـنـین تـیز رفـتـن تـرا روی نـیسـت |
| بــدو گــفــت فــرمــان اســفــنــدیـار | نشاید گرفتـن چنین سست و خوار |
| گـزیـن کـرد مـردی کـه دانـســت راه | فـرسـتــاده بــا او بــه نـخـچــیـرگـاه |
| همـی رفـت پـیش انـدرون رهنـمـون | جـهـانـدیـده یـی نـام او شـیـرخـون |
| بــه انـگـشـت بــنـمـود نـخـچـیـرگـاه | هـم انـدر زمـان بــازگـشـت او ز راه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
