فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 14 دی 1403

پایگاه خبری شاعر

ایــا نـــمـــوده ز یــاقـــوت درفـــشـــان گـــوهــربـنکـتـه لـعـل تـو می بـارد از زبـان گـوهرتــرش نـشـیـنـی گـیـرد هـمـه جـهـان تــلـخـیسـخـن بـگوی…

ایــا نـــمـــوده ز یــاقـــوت درفـــشـــان گـــوهــربـنکـتـه لـعـل تـو می بـارد از زبـان گـوهر
تــرش نـشـیـنـی گـیـرد هـمـه جـهـان تــلـخـیسـخـن بـگویی گردد شـکرفشـان گوهر
دل مــرا کــه بــبــاران فــیــض تــو زنــده اســتز مـهر تـسـت صـدف وار در مـیان گـوهر
بــهـای گــوهـر وصــلـت مـرا مـیـســر نـیـســتوگـرنه قـیمت خـود می کـند بـیان گوهر
دو کــون در ره عــشــق تــو تـــرک بـــایــد کــردکه جـمع می نشود خاک بـا چنان گوهر
نـمـود عـشــق تــو از آســتــیـن غـیـرت دســتفـشـاند لـعـل تـو در دامـن جـهان گـوهر
درم ز دیـده چــکـد چــون شـود بــگـاه ســخــنزنــاردان شــکــر پــاش تــو روان گــوهـر
تـراسـت زآن لـب نوشـین همه سـخـن شـیرینتـراسـت زآن در دندان همه دهان گـوهر
تــرش چـو غـوره نـشـیـنـد شـکـر ز تــنـگ دلـیدهـانــت ار بــنــمــایـد ز نــاردان گــوهـر
چـو در بــرشـتـه تـعـلـق گـرفـت عـشـق بــمـناگـرچـه زیـب نـگـیـرد ز ریسـمـان گـوهـر
هـمـای عـشـق تـو گـر سـایه افـگـنـد بـر جـغـدبـجـای بـیضـه نـهـد انـدر آشـیـان گـوهـر
نـبــود تــا تــو تــویـی حـسـن لـطـف از تــو جـداکـه دیـد هـرگـز بــا بـحـر تـوأمـان گـوهـر
صــدف مــثــال مــیــان پــر کــنــد جــهــان از درچـو بـحر لطف تـو انداخت بـر کران گوهر
دهـان تــو کـه چــو ســوراخ در شــد از تــنـگـیهمـی کـنـد لـب لـعـلـت درو نهان گـوهر
بجان فروشی از آن لب تو بوس و این عجبستکـه در مـیـانـه مـعـدن بــود گـران گـوهـر
ز شـــرم آن در دنــدان ســـزد کــه حـــل گــرددچو مغز در صدف همچو استـخوان گوهر
ز سـوز سـینـه و اشـک مـنـت زیـانـی نـیـسـتبـلـی از آتـش و آبـسـت بـی زیان گـوهر
عـروس حـسـن تـو در جـلـوه آمد و عـجـبـسـتکه بـر زمین نفـشـاندند از آسـمان گوهر
چــو چــنــگ وقــت ســمــاع از مــیـان زیـورهــاچـو تـو بـرقـص درآیی کـنـد فـغـان گـوهر
زبـــدو کــان کــه عــالــم نــبـــود ظــاهــر شـــدبــامـر ایـزدی از کــان کـن فــکـان گـوهـر
چــو دانــه در صــدف در ضــمــیــر اســتـــعــدادهوای عشق تو می داشتم در آن گوهر
مــرا وصــال تـــو آســان بـــدســت مــی نــایــدگرفت بـی خطر از بـحر چـون تـوان گوهر
بـــچــشــم مــردم خــاک در تــو بـــر ســر مــنچـنان نموده که بـر تـاج خـسـروان گوهر
جــمـال تــو نـرســانـیـد بــوی عــشــق بــعـقـلکـه جـوهـری نـنـمـاید بـتـرکـمـان گـوهـر
اگــر بــمــدحــت ایـن مــردم نــه مــرد و نــه زنز کـان طـبـع فـشـانـدند شـاعـران گـوهر
ز تـــنــگ دســتـــی یــا از فــراخ گــامــی بـــودکـه ریخـتـنـد در اقـدام نـاکـسـان گـوهـر
بــهــر ســیــاه دلــی چــون تــنــور آتــش خــواربــنـرخ آب بــدادنـد بــهـرنـشــان گــوهـر
بـسـنگ دل چـه گـهرها شـکـسـتـه اند ایشـاننگـاه داشـتـه ام من ز سـنگشـان گوهر
مـــرا کـــه روی بـــمــردان راه تـــســـت ســـزداگــر بـــســازم پـــیــرایــه زنــان گــوهــر
مـرا کـه چــون تــو خــریـدار هـســت نـفـروشـمبــنــرخ مــهـره بــبــازار دیـگــران گــوهـر
ســخــن بـــنــزد تـــو آرم اگــر چــه مــی دانــمکـه کـس نـبـرد بـدریـا در و بـکـان گـوهـر
دل چــو کــوره مـن خــاک مــعــدن اســت کــزوچو آب از آتـش عشق تو شد روان گوهر
بــســان اشـک زلـیـخــا فـشـانـدم از سـر سـوزز دیـده بـر درت ای یوسـف زمـان گـوهـر
در ســخــن چــه بـــرم بـــر در تـــو چـــون داریاز آب دیـده عـاشـق بــر آسـتــان گـوهـر
بـدین صـفـت کـه تـویی ای نـگـار شـهـر آشـوبتـو بـحـر حسنی وزآن بـحـر نیکوان گوهر
سـزد کـه در قـدمـت جـمـلـه جـان نـثــار کـنـنـدبــر آفـتــاب فـشــانـنـد اخــتــران گـوهـر
حــدیـث حــســن تــو از مـن بــمـانـد در عــالـمشدم بـخـاک و سـپـردم بـخـاکدان گوهر
چـو تــاج وصـف تـو مـی سـاخـت زرگـر طـبــعـمدرو نـشـانـد زبــانـم یـکـان یـکـان گـوهـر
اگـرچــه کــس بــطــمـع مـدح تــو نـگـویـد لـیـکبـچـون تـویی نـدهم مـن بـرایگـان گـوهر
ســزد اگــر بـــســخـــن خـــاطــرم نــگــه داریکـنی بـلـطـف صـدف را نـگـاهبـان گـوهر
اگـرچـه بـا تـو مـرا این مـجـال نـیـسـت کـه مـنبـوصـف حـال فـشـانم ز درج جـان گـوهر
هـم ایـن قـصـیـده بــگـویـد حــدیـث مـن بــا تــومیان بـحر و صدف هست تـرجمان گوهر

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج