وزان روی شــد شــهــریــار جـــوانچـوبــگـذشـت شـاد از پـل نـهـروانهمـه مـهتـران را زلـشـکـر بـخـوانـدسـزاوار بـر تـخـت شـاهی نشـانـدچـنین گـفـت کـای …
| وزان روی شــد شــهــریــار جـــوان | چـوبــگـذشـت شـاد از پـل نـهـروان |
| همـه مـهتـران را زلـشـکـر بـخـوانـد | سـزاوار بـر تـخـت شـاهی نشـانـد |
| چـنین گـفـت کـای نیکـدل سـروران | جــهـانــدیـده و کــار کــرده ســران |
| بشاهی مرا این نخستین سرست | جــز از آزمـایـش نـه انـدرخــورسـت |
| بـجـای کسی نیست ما را سپـاس | وگـر چـند هسـتـیم نیکـی شـناس |
| شــمــارا زمـا هـیـچ نـیـکــی نـبــود | کـه چـنـدیـن غـم ورنـج بـایـد فـزود |
| نــیــاکــان مــا را پــرســتــیــده ایـد | بـسـی شور و تـلخ جـهان دیده اید |
| بـخـواهم گشـادن یکـی راز خـویش | نـهـان دارم از لـشـکـر آواز خــویـش |
| ســخــن گــفــتــن مـن بــایـرانـیـان | نـبــایـد کــه بــیـرون بــرنـد ازمـیـان |
| کـزیـن گـفـتـن انـدیـشـه مـن تـبــاه | شـود چـون بـگـوینـد پـیـش سـپـاه |
| من امـشـب سـگـالـیده ام تـاخـتـن | سـپـه را بـه جـنگ انـدر انـداخـتـنـد |
| کــه بــهـرام را دیـده ام در ســخــن | سـواریسـت اسـپ افـگن وکـارکـن |
| هـمـی کــودکـی بــی خــرد دانـدم | بــگـرز و بــشـمـشـیـر تــرســانـدم |
| نداند که من شـب شـبـیخـون کـنم | بــرزم انــدرون بــیـم بــیـرون کــنـم |
| اگـریـار بــاشـیـد بــامـن بــه جــنـگ | چـو شـب تـیره گـردد نسـازم درنگ |
| چـو شـوید بـعـنـبـر شـب تـیره روی | بـیفشـاند این گیسـوی مشـکبـوی |
| شـمـا بـرنـشـیـنـیـد بـا سـاز جـنـگ | همه گـرز و خـنجـر گـرفـتـه بـچـنگ |
| بــران بــرنـهـادنـد یـکـســر ســپــاه | کـه یـک تــن نـگـردد زفـرمـان شـاه |
| چـو خـسـرو بـیـامـد بــپـرده سـرای | زبــیـگـانـه مـردم بــپــردخـت جــای |
| بــیــاورد گــســتــهــم وبــنــدوی را | جـــهــانــدیــده و گـــرد گـــردوی را |
| هـمـه کـارزار شـبــیـخــون بــگـفـت | کـه بـا او مـگـر یار بـاشـند و جـفـت |
| بـدو گفـت گـسـتـهم کـای شـهریار | چــرایـی چــنـیـن ایـمــن از روزگــار |
| تـو بـا لشکر اکنون شـبـیخـون کنی | ز دلـهـا مـگــر مـهـر بــیـرون کــنـی |
| سـپــاه تــو بــا لـشـکـر دشـمـنـنـد | ابــا او هـمــه یـک دل ویـک تــنـنــد |
| ز یـک ســو نـبــیـره ز یـک سـو نـیـا | بـه مـغـز انـدرون کـی بـود کـیـمـیـا |
| ازیــن ســـو بـــرادر وزان ســو پـــدر | هـمـه پـاک بــسـتـه یـک انـدر دگـر |
| پــدر چــون کـنـد بــا پــســر کــارزار | بــدیـن آروز کــام دشــمــن مــخــار |
| نبـایست گفت این سخن بـا سپـاه | چـو گـفـتـی کـنـون کـار گـردد تـبـاه |
| بـدو گفت گردوی کاین خود گذشت | گذشـتـه همه بـاد گردد بـه دشـت |
| تــوانــایـی و کــام وگــنـج وســپــاه | ســر مــرد بــیــنــا نــپــیــچــد ز راه |
| بـدین رزمـگـه امـشـب انـدر مـبـاش | ممان تا شود گنج و لشکر به لاش |
| کـه مـن بـی گـمـانـم کـزیـن راز مـا | وزیـن سـاخــتــن در نـهـان سـازمـا |
| بـدان لـشـکـر اکـنـون رسـید آگـهی | نـبـاید کـه تـو سـر بـدشـمـن دهی |
| چـوبـشـنید خـسـرو پـسـند آمـدش | بــه دل رای او ســودمــنـد آمــدش |
| گزین کـرد زان سـرکشـان مرد چـند | کـه بــاشـنـد بـرنـیـک وبـد یـارمـنـد |
| چـو خـرداد بـرزین و گسـتـهم شـیر | چــوشــاپــور و چــون انـدیـان دلـیـر |
| چــو بــنـدوی خــراد لـشــکـر فــروز | چـو نـسـتـود لـشـکـرکـش نیوسـوز |
| تـلـی بــود پـر سـبــزه وجـای سـور | سـپـه را هـمـی دید خـسـرو ز دور |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
