خـوش آن زمان کـه در آیی ز در شـراب آلودز خـواب نـازگـران همـچـو چـشـم خـواب آلـودچـوشیشه خـشک بـود آب خـضر در کامشکـسـی کـه بـوسـه گـرفـت از لب شـراب …
| خـوش آن زمان کـه در آیی ز در شـراب آلود | ز خـواب نـازگـران همـچـو چـشـم خـواب آلـود |
| چـوشیشه خـشک بـود آب خـضر در کامش | کـسـی کـه بـوسـه گـرفـت از لب شـراب آلود |
| فـغـان کـه شــرم مـحــبــت امـان نـداد مـرا | کـــه دیــده آب دهــم زان رخ حـــجـــاب آلــود |
| ز بخت خفته مکن شکوه در طریقت عشق | که بخت خفته در اینجاست چشم خواب آلود |
| مــگــر در آیـنـه جــام عــکــس خــود را دیـد | کـه رنـگ عـارض سـاقـی اسـت آفـتــاب آلـود |
| هــزار خــانــه رســانــد بـــه آب در یــک دم | رخــی کــه از عــرق شــرم شــد گـلـاب آلـود |
| شـــراب صـــرف بـــود زهــر نـــاتـــوانـــان را | خـوشـم کـه لـطـف نـکـویـان بـود عـتـاب آلـود |
| بـه گـریه کـوش کـه از داغ مـی نگـردد پـاک | بـــه هـــیــچ آب دگـــر دامـــن شـــراب آلـــود |
| ز خـار وخـس نـفـس بــرق بـیـشـتـر سـوزد | بــه هـیـچ جـا نـرسـد در سـفـر شـتــاب آلـود |
| بـشـوی از دل صـائب غـبـار غـم زان پـیـش | کــه آب لــعــل تــو از خــط شــود تــراب آلــود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
