چو غنچه هر که درین گلستان گشاده شودمـرا بـه خـنـده شـادی دهـان گـشـاده شـودز تــنــگ گــیـری گــردون مــدار دل را تــنــگکه دل گشاده چـو گردد جـهان گش…
چو غنچه هر که درین گلستان گشاده شود | مـرا بـه خـنـده شـادی دهـان گـشـاده شـود |
ز تــنــگ گــیـری گــردون مــدار دل را تــنــگ | که دل گشاده چـو گردد جـهان گشاده شود |
بــه روی دولــت بــیـدار در مــبــنـد از خــواب | کـه وقـت صـبــح در آســمـان گـشـاده شـود |
گـرفـتـم ایـن کـه کـنـد رخـنـه در فـلـک آهـم | ز رخـنه های قفس دل چـسان گشاده شود |
نــچــیـده گــل ز طــرب خــرج روزگــار شــدم | چو غنچه ای که به فصل خزان گشاده شود |
چـو مـاه عـید بـه انـگـشـت مـی نـمـاینـدش | اگـر بـه خـنده لبـی در جـهان گـشـاده شـود |
بـه دوسـتـان چـه شـکـایت کـنم ز تـنگـدلـی | ازین چـه بـه که دل دشـمنان گشـاده شـود |
کجـاسـت فرصـت وکو جـرأت سـخـن صـائب | گـرفـتـم این کـه گـره از زبـان گـشـاده شـود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج