دلــی کــه آتــش روی تــواش کــبــاب کــنـدز اشک شـادی خـودمسـتـی شـراب کندفــغــان کـه بــاده مـردافـکـنـی نـمـی یـابــمکه چشم شوخ تو بیرحم را به خوا…
دلــی کــه آتــش روی تــواش کــبــاب کــنـد | ز اشک شـادی خـودمسـتـی شـراب کند |
فــغــان کـه بــاده مـردافـکـنـی نـمـی یـابــم | که چشم شوخ تو بیرحم را به خواب کند |
تو چون در آیینه بینی عجب تماشایی است | کــه آفــتــاب تــمــاشــای آفــتــاب کــنــد |
سـزای مـرهـم کـافـور ســرد مـهـران اســت | جـراحـتـی که شـکایت ز مشـک ناب کند |
بـه حـرف تـلخ مرا مشـفـقـی که تـوبـه دهد | عـلـاج بــیـخــودی بــلـبــل از گـلـاب کـنـد |
نـظـر ز تــازه خــطـان دوخــتــن بــه آن مـانـد | کـه در بـهار کـسـی تـوبـه از شـراب کـند |
از آن دو زلف تـوزانوی خویش تـه کرده است | که پـیش موی میان مشق پـیچ وتاب کند |
ز گــرد رهــزن صـــد کـــاروان هــوش شـــود | دلی که گردش چـشم تـواش خـراب کند |
سـراغ قـبـلـه کـنـد در حـرم سـبـک عـقـلـی | کـه جـای بـوسـه ز روی تـو انتـخـاب کـند |
حـدیـث تــوبــه رهـا کـن کـه غـفـلـت صـائب | ازان گـذشـتـه کـه انـدیـشـه صـواب کـنـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج