یـکــی راه پــیـش آمــدش نــاگــزیــرهـمـی رفـت بـایسـت بـر خـیـره خـیرپـــی اســـپ و گــویــا زبـــان ســوارز گــرمـا و از تــشــنـگـی شــد ز کــارپی…
| یـکــی راه پــیـش آمــدش نــاگــزیــر | هـمـی رفـت بـایسـت بـر خـیـره خـیر |
| پـــی اســـپ و گــویــا زبـــان ســوار | ز گــرمـا و از تــشــنـگـی شــد ز کــار |
| پیاده شد از اسپ و ژوپین به دست | هـمـی رفـت پـویان بـه کـردار مـسـت |
| همی جست بـر چاره جستـن رهی | ســوی آســمـان کــرد روی آنـگــهـی |
| چـــنــیــن گــفــت کــای داور دادگــر | همه رنج و سـخـتـی تـو آری بـه سـر |
| گـرایـدونـک خــشـنـودی از رنـج مـن | بــدان گـیـتــی آگـنـده کــن گـنـج مـن |
| بــپــویـم هـمـی تــا مـگــر کــردگــار | دهـــد شـــاه کـــاووس را زیـــنـــهـــار |
| هــم ایــرانــیــان را ز چــنــگــال دیـو | گــشــایــد بــی آزار گــیـهــان خــدیـو |
| گــنــهــکــار و افــگــنــدگــان تــوانــد | پـــرســتـــنــده و بـــنــدگــان تـــوانــد |
| تــن پــیـلـوارش چـنـان تــفـتــه شـد | که از تـشنگی سست و آشفتـه شد |
| بــیـفـتــاد رسـتـم بــر آن گـرم خـاک | زبـان گشـتـه از تـشنگی چـاک چـاک |
| هـمـانـگـه یکـی مـیش نـیکـوسـرین | بــپــیـمــود پــیـش تــهـمــتــن زمـیـن |
| ازان رفـتـن مـیش اندیشـه خـاسـت | بـدل گفـت کابـشـخـور این کجـاسـت |
| هـمـانـا کــه بــخــشــایـش کــردگـار | فـــراز آمـــدســـت انـــدریــن روزگـــار |
| بـیفشارد شمشیر بـر دسـت راست | بــه زور جــهـانـدار بــر پــای خــاسـت |
| بـشد بـر پی میش و تیغش به چنگ | گــرفــتــه بــه دســت دگـر پــالـهـنـگ |
| بــره بــر یـکـی چـشـمـه آمـد پــدیـد | چــو مـیـش ســراور بــدانـجــا رسـیـد |
| تـهـمـتــن سـوی آسـمـان کـرد روی | چـنـیـن گـفـت کـای داور راسـتــگـوی |
| هـرانـکـس کـه از دادگـر یـک خــدای | بــپــیـچــد نــیــارد خــرد را بــه جــای |
| بـرین چشمه آبـشخور میش نیست | همان غرم دشتی مرا خویش نیست |
| بـه جـایی کـه تـنگ انـدر آید سـخـن | پــنــاهــت بــجــز پــاک یـزدان مــکــن |
| بــران غــرم بــر آفــریـن کــرد چــنــد | کــه از چــرخ گــردان مــبــادت گــزنــد |
| گـیـابــر در و دشـت تــو ســبــز بــاد | مــبـــاد از تـــو هــرگــز دل یــوز شــاد |
| تــرا هــرک یـازد بــه تــیـر و کــمــان | شـکـسـتـه کـمـان بـاد و تـیره گـمـان |
| کــه زنـده شــد از تــو گــو پــیـلـتــن | وگــرنـه پــرانــدیـشــه بــود از کــفــن |
| کـــه در ســـیــنـــه اژدهــای بـــزرگ | نـگـنـجــد بــمـانـد بــه چــنـگـال گـرگ |
| شــده پــاره پــاره کــنـان و کــشــان | ز رسـتـم بـه دشـمـن رسـیده نشـان |
| روانـش چـو پــردخـتـه شـد ز آفـریـن | ز رخـــش تـــگـــاور جـــدا کـــرد زیــن |
| همه تـن بـشسـتـش بـران آب پـاک | بــه کـردار خــورشـیـد شـد تــابــنـاک |
| چـو سـیراب شـد سـاز نخـچـیر کـرد | کـمـر بـسـت و تـرکـش پـر از تـیر کـرد |
| بــیـفــگــنــد گــوری چــو پــیـل ژیـان | جـــدا کــرد ازو چـــرم پـــای و مــیــان |
| چـو خـورشید تـیز آتـشی بـرفروخـت | بــرآورد ز آب انــدر آتــش بــســوخــت |
| بــپـردخـت ز آتـش بــخـوردن گـرفـت | بـه خـاک استـخـوانش سپـردن گرفت |
| سـوی چـشـمـه روشـن آمـد بــر آب | چـو سـیـراب شـد کـرد آهـنـگ خـواب |
| تـهمـتـن بـه رخـش سـراینده گـفـت | که بـا کس مکوش و مشـو نیز جـفـت |
| اگـر دشـمـن آیـد سـوی مـن بــپـوی | تـو بـا دیو و شـیران مشـو جـنگـجـوی |
| بــخـفـت و بـر آسـود و نـگـشـاد لـب | چـمـان و چـران رخـش تــا نـیـم شـب |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
