ســکــنـدر چــو از کــارش آگـاه شــدکه دارا بـه تـخـت افـسـر ماه شـدســپــه بــرگـرفـت از عـراق و بــرانـدبـه رومی همی نام یزدان بـخـواندســپـــه را م…
| ســکــنـدر چــو از کــارش آگـاه شــد | که دارا بـه تـخـت افـسـر ماه شـد |
| ســپــه بــرگـرفـت از عـراق و بــرانـد | بـه رومی همی نام یزدان بـخـواند |
| ســپـــه را مــیــان و کــرانــه نــبـــود | هـمـان بــخــت دارا جــوانـه نـبــود |
| پــذیـره شــدن را بــیـاراســت شــاه | بـیـاورد ز اصـطـخـر چـنـدان سـپـاه |
| کـه گـفـتـی سـتــاره نـتـابــد هـمـی | فــلــک راه رفــتــن نـیـابــد هـمـی |
| ســپــاه دو کـشـور کـشـیـدنـد صـف | همـه نیزه و گـرز و خـنجـر بـه کـف |
| بــرآمـد چـنـان از دو لـشـکـر خـروش | کـه چــرخ فــلـک را بــدریـد گـوش |
| چـو دریـا شـد از خـون گـردان زمـیـن | تن بی سران بـد همه دشت کین |
| پــدر را نـبــد بــر پــســر جــای مـهـر | بـریشـان نبـخـشـید گردان سـپـهر |
| سـیـم ره بــه دارا درآمـد شـکـسـت | سـکـندر میان تـاخـتـن را بـبـسـت |
| جـهاندار لـشـکـر بـه کـرمـان کـشـید | همی از بـد دشـمنان جـان کشید |
| سـکـنـدر بـیامـد زی اصـطـخـر پـارس | که دیهیم شاهان بـد و فخر پارس |
| خــروشــی بــلــنــد آمــد از بــارگــاه | کــه ای مــهـتــران نـمــایـنــده راه |
| هرانـکـس کـه زنـهـار خـواهـد همـی | ز کـرده بــه یـزدان پـنـاهـد هـمـی |
| هــمــه یـکــســره در پــنــاه مــنــیـد | بــدانـیـد اگــر نـیـک خــواه مــنـیـد |
| همه خـسـتـگـان را بـبـخـشـیم چـیز | هـمـان خـون دشـمـن نـریـزیم نـیز |
| ز چـیـز کـسـان دسـت کـوتـه کـنـیـم | خـرد را سـوی روشـنـی ره کـنـیم |
| کـــه پـــیــروزگـــر دادمــان فـــرهــی | بـزرگـی و دیهـیـم شـاهـنـشـهـی |
| کــســی کــو ز فــرمـان مـا بــگــذرد | هـمــی گــردن اژدهــا بــشــکــرد |
| ز چــیـزی کــه دیـد انــدران رزمــگــاه | بـبـخـشـید یکسـر همه بـر سـپـاه |
| چــو دارا ز ایـران بــه کـرمـان رســیـد | دو بــهـر از بــزرگـان لـشـکـر نـدیـد |
| خــروشــی بــد انـدر مــیـان ســپــاه | یـکــی را نـدیـدنـد بــر ســر کــلـاه |
| بــــزرگـــان فــــرزانـــه را گـــرد کـــرد | کـسـی را کـه بـا او بـد انـدر نـبـرد |
| هـمـه مـهـتـران زار و گـریـان شـدنـد | ز بـخـت بـد خـویش بـریان شـدنـد |
| چـنین گـفـت دارا کـه هم بـی گـمان | ز مــا بــود بـــر مــا بـــد آســمــان |
| شکن زین نشان در جهان کس ندید | نـه از کـاردانـان پـیـشـیـن شـنـیـد |
| زن و کــودک شـــهــریــاران اســـیــر | وگر کشتـه خسته بـه ژوپـین و تیر |
| چـه بـینـید و این را چـه درمـان کـنید | که بـدخـواه را زین پـشـیمان کـنید |
| نه کشـور نه لشـکر نه تـخـت و کلاه | نه شاهی نه فرزند و گنج و سپاه |
| ار ایــدونــک بــخــشــایـش کــردگــار | نـبــاشـد تـبــه شـد بـه مـا روزگـار |
| کـسـی کـز گـرانـمـایـگـان زیـسـتـنـد | بـه پـیش شـهنشـاه بـگـریسـتـنـد |
| بــه آواز گــفــتــنــد کــای شــهــریـار | هـمـه خـسـتــه ایـم از بــد روزگـار |
| سپـه را ز کوشش سخـن درگذشت | ز تـــارک دم آب بـــرتـــر گــذشــت |
| پـدر بــی پـسـر شـد پـسـر بـی پـدر | چـنین آمد از چـرخ گـردان بـه سـر |
| کـرا مـادر و خـواهـر و دخــتــر اسـت | همه پاک بـر دست اسکندر است |
| هــمــان پــاک پــوشــیـده رویـان تــو | کــه بــودنـد لـرزنـده بــر جــان تــو |
| چــو گــنــج نــیـاکــان بــرتــرمــنــش | که آمد بـه دست تـو بـی سرزنش |
| کــنـون مــانــده انــدر کــف رومــیـان | نــژاد بـــزرگـــان و گـــنــج کـــیــان |
| تــرا چــاره بـــا او مــداراســت بـــس | کـه تـاج بــزرگـی نـمـانـد بـه کـس |
| کسی گوید آتـش زبـانش نسـوخـت | بـه چاره بـد از تن بـبـاید سپـوخت |
| تــو او را بــه تــن زیـردسـتـی نـمـای | یکـی در سـخـن نیز چـربـی فـزای |
| بــبــیـنــیــم فــرجــام تــا چــون بــود | کـه گـردش ز انـدیشـه بـیرون بـود |
| یـکــی نــامــه بــنــویـس نــزدیـک او | پــرانـدیـشـه کـن جــان تــاریـک او |
| هـم ایـن چــرخ گـردان بــرو بــگــذرد | چـنـین دانـد آنـکـس کـه دارد خـرد |
| از ایشـان چـو بـشـنـید فـرمـان گـزید | چــنـان کـز دل شـهـریـاران سـزیـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
