حـبـذا عـرصـه ملـکـی کـه تـویی سـلـطـانشملک گردد چـو بـهشـت ار تـو شوی رضوانشدر همه ممـلـکـت امـروز سـلـیمـانی نیسـتکآدمـــی را نـــبـــود درد ســـر ا…
حـبـذا عـرصـه ملـکـی کـه تـویی سـلـطـانش | ملک گردد چـو بـهشـت ار تـو شوی رضوانش |
در همه ممـلـکـت امـروز سـلـیمـانی نیسـت | کآدمـــی را نـــبـــود درد ســـر از دیـــوانـــش |
ای کـه در مملـکـت قـیصـر و خـاقـان شـاهی | می کن اندیشـه که کو قیصـر و کو خـاقـانش |
هـرکـرا دسـت تـصـرف ز تـو بـاشـد بـر خـلـق | از وی انـصـاف طـلـب ور نـدهـد بــسـتــانـش |
بــیــنــوایــی کــه ورابـــر جــگــر آبــی نــبــود | جـهـد کـن گـر نـدهـی تــا نـسـتـانـی نـانـش |
مـهر دنـیای دنـی در دل خـود سـخـت مـگـیر | کآزمـودنـد بــسـی سـسـت بــود پــیـمـانـش |
خـانه یی را کـه ازو همچـو تـو رفـتـند بـسـی | چــنـد از بــهـر نـشـســتــن کـنـی آبــادانـش |
ملک عـقـبـی متـعـلـق بـکـسـی خـواهد بـود | کــه تــعــلــق نـکــنـد هـیـچ بــدنـیـا جــانـش |
حـاصـل عـمـر تــو وقـتــسـت، گـرامـی دارش | مـایـه کـار تــو عـمـرســت، غـنـیـمـت دانـش |
پــادشـاهـی کـه بــانـدوه رعـیـت شـادســت | همـچـو شـادیسـت بـقـایی نـبـود چـنـدانـش |
با همه حسن نظر کن که چه کوته عمرست | گـل کــه از گــریـه ابــرســت لـب خــنـدانـش |
حـصـن اقـبـال خـود از هـمـت درویشـان سـاز | چون تو در کشتی نوحی چه غم از طوفانش |
آسـمـان بـار شـود پـشـت زمین را چـون کـوه | گــر حــمــایـت نـکــنـد هـمـت درویـشــانـش |
نقد شعری که عیارش نه چـنین است، بـدان | کــه زرانـدود تــکــلـف بــود آن، مـســتــانـش |
سـیف فـرغـانی از بـهر تـو همچـون سـعـدی | « مـشـک دارد نـتـوانـد کـه کـنـد پـنـهانـش » |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج