بـه روی سخت نتوان گفتـگو را دلنشین کردنبـه همـواری تـلـاش نـام بـاید چـون نگـین کـردننگردد صاحـب شـان هر که چـون زنبـور نتـواندبـه تـلخی زیستـن صد خـا…
| بـه روی سخت نتوان گفتـگو را دلنشین کردن | بـه همـواری تـلـاش نـام بـاید چـون نگـین کـردن |
| نگردد صاحـب شـان هر که چـون زنبـور نتـواند | بـه تـلخی زیستـن صد خـانه را پـر انگبـین کردن |
| چو طوطی سبز شد بـال و پرم از زهر ناکامی | بـه اندک تـلخـیی نتـوان سخـن را شکرین کردن |
| دم مرگ است رویش را به کام دل تماشا کن | نـدارد در عـقـب خـجـلـت نـگـاه واپـسـیـن کـردن |
| عـیار وحـشـت او را نـمـی دانـم، همـین دانم | کـه ایـام حــیـات مـن ســرآمـد در کـمـیـن کـردن |
| اگـر افـتـاده ای را همچـو مور از خـاک بـرداری | بـه کیش من به است از طاعت روی زمین کردن |
| سزاوار ستـایش نیستـند این ناقص احـسانان | بــرای نـان جـو نـتـوان زبــان را گـنـدمـیـن کـردن |
| فـریب خـضـر خـوردم شـد شـکـار خـار دامـانم | درین وادی عنان چون برق بایست آتشین کردن |
| ندارد استخوان پـهلوی من چون صدف چربـی | نه آسـان اسـت صائب قطره را در سـمین کردن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
