بـــرون رفــت پـــس پـــهــلــو نــیــمــروزز پـــیـــش پـــدر گـــرد گـــیـــتـــی فـــروزدو روزه بـــیـــک روزه بــــگـــذاشـــتـــیشـــب تــــیـــر…
| بـــرون رفــت پـــس پـــهــلــو نــیــمــروز | ز پـــیـــش پـــدر گـــرد گـــیـــتـــی فـــروز |
| دو روزه بـــیـــک روزه بــــگـــذاشـــتـــی | شـــب تــــیـــره را روز پــــنـــداشـــتــــی |
| بــدیـن سـان هـمـی رخـش بــبـریـد راه | بـــتـــابـــنـــده روز و شـــبــــان ســـیـــاه |
| تنش چون خورش جست و آمد به شور | یـکــی دشــت پــیـش آمـدش پــر ز گــور |
| یــکــی رخـــش را تـــیــز بـــنــمــود ران | تـــــگ گــــور شـــــد از تـــــگ او گـــــران |
| کـمـنـد و پــی رخــش و رســتــم سـوار | نـــــیــــابـــــد ازو دام و دد زیــــنـــــهـــــار |
| کــمــنــد کــیـانــی بــیـنــداخــت شــیـر | بــــه حــــلــــقــــه درآورد گــــور دلــــیـــر |
| کــشــیـد و بــیـفــگــنــد گــور آن زمــان | بـــیــامـــد بـــرش چـــون هــژبـــر دمـــان |
| ز پــیــکــان تــیــرآتــشــی بــرفــروخــت | بـدو خـاک و خـاشـاک و هیزم بـسـوخـت |
| بـــران آتـــش تـــیــز بـــریـــانـــش کـــرد | ازان پس که بی پوست و بی جانش کرد |
| بــخــورد و بــیـنـداخــت زو اســتــخــوان | هـمـیـن بــود دیـگ و هـمـیـن بــود خـوان |
| لـگـام از ســر رخــش بــرداشــت خــوار | چـــرا دیــد و بـــگـــذاشـــت در مــرغـــزار |
| بــر نـیـسـتــان بــسـتـر خـواب سـاخـت | در بـــیــم را جـــای ایــمــن شـــنــاخـــت |
| دران نــیـســتــان بــیـشــه شــیــر بــود | کــه پـــیــلــی نــیــارســت ازو نــی درود |
| چـو یـک پــاس بــگـذشـت درنـده شـیـر | بـــه ســـوی کـــنــام خـــود آمــد دلـــیــر |
| بــر نــی یـکــی پــیـل را خــفــتــه دیــد | بـــر او یــکــی اســـپ آشـــفـــتـــه دیــد |
| نخـسـت اسـپ را گفت بـاید شـکسـت | چـو خـواهـم سـوارم خـود آیـد بـه دسـت |
| ســوی رخــش رخــشـان بــرآمـد دمـان | چــو آتــش بــجــوشــیـد رخــش آن زمـان |
| دو دســـت انــدر آورد و زد بـــر ســـرش | هـمـان تــیـز دنـدان بــه پــشــت انـدرش |
| هــمــی زد بـــران خــاک تــا پــاره کــرد | ددی را بــــران چـــاره بــــیـــچـــاره کـــرد |
| چــو بــیـدار شــد رســتــم تــیـزچــنــگ | جــهــان دیـد بــر شــیـر تــاریـک و تــنــگ |
| چـنـین گـفـت بـا رخـش کـای هـوشـیـار | کــه گـفــتــت کـه بــا شــیـر کــن کــارزار |
| اگـر تــو شـدی کـشـتــه در چــنـگ اوی | مـن ایـن گـرز و ایـن مـغـفـر جــنـگـجــوی |
| چــگــونــه کــشــیــدی بـــه مــازنــدران | کــــمـــنـــد کــــیـــانـــی و گــــرز گــــران |
| چـــرا نــامـــدی نــزد مــن بـــا خـــروش | خـروش تــوام چــون رسـیـدی بــه گـوش |
| ســرم گـر ز خــواب خــوش آگـه شـدی | تـــرا جــنــگ بـــا شــیــر کــوتـــه شــدی |
| چـو خـورشـیـد بــرزد سـر از تــیـره کـوه | تــهـمـتــن ز خــواب خــوش آمـد ســتــوه |
| تــن رخــش بــســتــرد و زیـن بــرنــهـاد | ز یـــزدان نـــیـــکـــی دهـــش کـــرد یـــاد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
