بــریـن ایـســتــادنـد تــرکــان چــیـندو تــن نـیـز کـردنـد زیـشــان گـزیـنیــکــی نــام او بـــیــدرفــش بـــزرگگـوی پـیر و جـادو سـتـنبـه سـتـرگدگـ…
| بــریـن ایـســتــادنـد تــرکــان چــیـن | دو تــن نـیـز کـردنـد زیـشــان گـزیـن |
| یــکــی نــام او بـــیــدرفــش بـــزرگ | گـوی پـیر و جـادو سـتـنبـه سـتـرگ |
| دگـر جــادوی نـام او نـام خــواســت | که هرگز دلش جز تباهی نخواست |
| یکـی نـامـه بـنـوشـت خـوب و هـژیر | سـوی نـامـور خـسـرو و دیـن پــذیـر |
| نـوشـتــش بــه نـام خــدای جــهـان | شــنــاســـنــده آشــکــار و نــهــان |
| نـوشـتــم یـکـی نـامـه ای شـهـریـار | چــنـانـچــون بــد انـدر خــور روزگــار |
| سـوی گـرد گشـتـاسـپ شـاه زمین | ســـزاوار گــاه کــیــان بـــه آفــریــن |
| گـزین و مـهین پـور لـهـراسـپ شـاه | خــداونــد جــیـش و نــگــهـدار گــاه |
| ز ارجــاســپ ســالـار گـردان چــیـن | ســوار جــهــان دیــده گــرد زمــیــن |
| نـوشــت انـدران نــامــه خــســروی | نــکــو آفــریــنــی خـــط یــبـــغـــوی |
| کــه ای نــامــور شــهــریـار جــهــان | فــروزنــده تـــاج شــاهــنــشــهــان |
| سرت سبـز بـاد و تـن و جان درست | مـبـادت کـیـانـی کـمـرگـاه سـسـت |
| شـنـیـدم کـه راهـی گـرفـتـی تـبــاه | مــرا روز روشــن بـــکــردی ســیــاه |
| بــیـامـد یـکـی پــیـر مـهـتــر فــریـب | تــرا دل پــر از بــیـم کــرد و نــهـیـب |
| سخن گفتـنش از دوزخ و از بـهشت | بـه دلت اندرون هیچ شادی نهشت |
| تــو او را پــذیــرفــتــی و دیــنــش را | بـــیــاراســـتـــی راه و آیــیــنــش را |
| بـرافـگـنـدی آییـن شـاهـان خـویـش | بــزرگـان گـیـتـی کـه بــودنـد پـیـش |
| رهـا کــردی آن پــهـلــوی کــیـش را | چــرا نـنــگــریـدی پــس و پــیـش را |
| تــو فـرزنـد آنـی کـه فـرخـنـده شـاه | بـــدو داد تـــاج از مـــیــان ســـپـــاه |
| ورا بــرگــزیــد از گــزیـنــان خــویـش | ز جـمشـیدیان مر تـرا داشـت پـیش |
| بران سان که کیخسرو و کینه جوی | تــرا بــیــش بــود از کــیــان آبـــروی |
| بــزرگـی و شــاهـی و فـرخــنـدگـی | تـــوانــایــی و فـــر و زیــبـــنــدگــی |
| درفـــشـــان و پـــیــلــان آراســـتـــه | بـسی لشکر و گنج و بس خواسته |
| هـمـی بــودت ای مـهـتــر شـهـریـار | کــه مــهـتــران مــر تــرا دوســتــدار |
| هـمـی تـافـتـی بـر جـهـان یکـسـره | چــو اردیـبــهـشــت آفــتــاب از بــره |
| زگــیــتــی تـــرا بـــرگــزیــده خــدای | مـهـانـت همـه پـیش بـوده بـه پـای |
| نـکـردی خـدای جــهـان را سـپــاس | نـبـودی بــدیـن ره ورا حـق شـنـاس |
| ازان پــس کـه ایـزد تــرا شــاه کــرد | یـکــی پــیــر جــادوت بــی راه کــرد |
| چـو آگـاهـی تــو سـوی مـن رسـیـد | بــه روز ســپــیــدم ســتــاره بــدیـد |
| نـوشــتــم یـکـی نـامـه دوســت وار | که هم دوست بـودیم و هم نیک یار |
| چـو نامه بـخوانی سر و تـن بـشوی | فــریـبــنــده را نــیـز مــنــمــای روی |
| مــران بـــنــد را از مــیــان بـــاز کــن | بــه شــادی مـی روشــن آغـاز کـن |
| گـرایـدونـک بـپـذیـری از مـن تـو پـنـد | ز تـــرکــان تــرا نــیــز نــایــد گــزنــد |
| زمـیـن کــشــانـی و تــرکــان چــیـن | تـرا بـاشـد این هـمـچـو ایران زمـین |
| بـه تـو بـخشم این بـی کران گنجـها | کـــه آورده ام گـــرد بـــا رنـــجـــهـــا |
| نــکــورنـگ اســپــان بــا ســیـم و زر | بــه اســتــامـهـا در نـشــانـده گـهـر |
| غـلـامـان فـرسـتـمـت بــا خـواسـتـه | نـــگـــاران بــــا جـــعـــد آراســـتـــه |
| و ایـدونـک نـپــذیـری ایـن پــنـد مــن | بــبــیـنـی گــران آهـنـیـن بــنـد مـن |
| بــیـایـم پــس نــامــه تــا چــنـدگــاه | کـنـم کـشـورت را ســراســر تــبــاه |
| ســپــاهـی بــیـارم ز تــرکـان چــیـن | کـه بـنـگـاهـشـان بـر نـتـابـد زمـیـن |
| بـینبـارم این رود جـیحـون بـه مشک | بـه مشک آب دریا کنم پـاک خشک |
| بـــســـوزم نـــگـــاریـــده کـــاخ تـــرا | ز بــن بــرکــنــم بــیـخ و شــاخ تــرا |
| زمـیـن را ســراســر بــسـوزم هـمـه | کـتــفـتــان بــه نـاوک بــدوزم هـمـه |
| ز ایــرانــیــان هــرچ مــردســت پــیـر | کـشـان بـنـده کـردن نـبـاشـد هـژیر |
| ازیـشــان نــیــابــی فــزونــی بــهــا | کـنمـشـان همـه سـر ز گـردن جـدا |
| زن و کـودکـانـشـان بــیـارم ز پــیـش | کـنمشـان همه بـنده شـهر خـویش |
| زمـینـشـان هـمـه پـاک ویـران کـنـم | درخـتـانـش از بــیـخ و بــن بــرکـنـم |
| بـگـفـتـم همـه گـفـتـنی سـر بـسـر | تــو ژرف انـدریـن پــنـد نــامــه نـگــر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
