کتـایون چـو بـشنید شـد پـر ز خـشـمبـه پـیش پـسر شد پـر از آب چشمچــنـیـن گـفــت بــا فـرخ اســنـفــدیـارکــه ای از کــیــان جــهــان یــادگــارز بــهـ…
| کتـایون چـو بـشنید شـد پـر ز خـشـم | بـه پـیش پـسر شد پـر از آب چشم |
| چــنـیـن گـفــت بــا فـرخ اســنـفــدیـار | کــه ای از کــیــان جــهــان یــادگــار |
| ز بــهـمـن شـنـیـدم کـه از گـلـسـتـان | همی رفت خـواهی بـه زابـلسـتـان |
| بـــبـــنــدی هــمــی رســـتـــم زال را | خــداونـد شــمــشــیـر و گــوپــال را |
| ز گــیـتــی هـمـی پــنـد مـادر نـیـوش | بـه بـد تیز مشتـاب و چندین مکوش |
| سـواری کـه بــاشـد بــه نـیـروی پـیـل | ز خـون رانـدانـدر زمـیـن جــوی نـیـل |
| بـــدرد جـــگـــرگـــاه دیــو ســـپـــیـــد | ز شـمـشـیـر او گـم کـنـد راه شـیـد |
| هـمــان مــاه هـامـاوران را بــکــشــت | نیارسـت گـفـتـن کـس او را درشـت |
| هـمــانـا چــو ســهـراب دیـگــر ســوار | نــبــودســت جــنـگــی گــه کــارزار |
| بــه چـنـگ پـدر در بـه هـنـگـام جـنـگ | بـه آوردگـه کـشـتـه شـد بـی درنگ |
| بــه کــیـن ســیــاوش ز افــراســیــاب | ز خـون کـرد گـیـتــی چـو دریـای آب |
| کـه نفـرین بـرین تـخـت و این تـاج بـاد | بـریـن کـشـتـن و شـور و تـاراج بــاد |
| مــده از پـــی تـــاج ســر را بـــه بـــاد | کــه بــا تــاج شــاهـی ز مــادر نـزاد |
| پــدر پــیـر ســر گـشـت و بــرنـا تــوی | بـــه زور و بـــه مــردی تــوانــا تــوی |
| سـپـه یـکـسـره بــر تـو دارنـد چـشـم | میفـگـن تـن اندر بـلایی بـه خـشـم |
| جز از سیستان در جهان جای هست | دلـیـری مـکـن تـیـز مـنـمـای دسـت |
| مــرا خــاکــســار دو گــیـتــی مــکــن | ازیـن مـهـربـان مـام بـشـنـو سـخـن |
| چــنـیـن پــاســخ آوردش اســفـنـدیـار | کـه ای مـهـربـان این سـخـن یـاددار |
| همـانـسـت رسـتـم کـه دانـی همـی | هنـرهاش چـون زنـد خـوانی همـی |
| نــکــوکــارتـــر زو بـــه ایــران کــســی | نـیـابــی و گـر چـنـد پـویـی بــسـی |
| چــو او را بــه بــســتــن نـبــاشــد روا | چـنـیـن بــد نـه خـوب آیـد از پـادشـا |
| ولــیـکــن نـبــایـد شــکــســتــن دلــم | که چون بشکنی دل ز جان بگسلم |
| چــگـونـه کـشـم ســر ز فـرمـان شـاه | چــگـونـه گـذارم چـنـیـن دسـتــگـاه |
| مـــرا گـــر بـــه زاول ســـرآیــد زمـــان | بـدان سـو کـشـد اخـتـرم بـی گمان |
| چــو رسـتــم بــیـایـد بــه فـرمـان مـن | ز مـن نـشـنـود سـرد هرگـز سـخـن |
| بـــبــــاریـــد خـــون از مـــژه مـــادرش | همـه پـاک بـر کـنـد مـوی از سـرش |
| بــدو گــفــت کــای زنــده پــیـل ژیــان | هـمــی خــوار گــیـری ز نــیـرو روان |
| نـبــاشـی بــسـنـده تــو بــا پــیـلـتــن | از ایـدر مــرو بــی یـکــی انــجــمــن |
| مـبـر پـیـش پـیل ژیـان هـوش خـویش | نـهاده بـدین گـونه بـر دوش خـویش |
| اگـر زیـن نـشـان رای تــو رفـتــنـسـت | هـمـه کـام بــدگـوهـر آهـرمـنـسـت |
| بــه دوزخ مـبــر کــودکــان را بــه پــای | کــه دانــا بـــخــوانــد تــرا پــاک رای |
| بـه مادر چـنین گفـت پـس جـنگـجـوی | کـه نـابــردن کـودکـان نـیـسـت روی |
| چـو بــا زن پــس پــرده بــاشـد جــوان | بـمـانـد مـنـش پـسـت و تـیـره روان |
| بــه هــر رزمــگــه بـــایــد او را نــگــاه | گــذارد بـــهــر زخــم گــوپــال شــاه |
| مـرا لـشــکـری خــود نـیـایـد بــه کــار | جز از خویش و پـیوند و چندی سوار |
| ز پـــیــش پـــســـر مــادر مــهــربـــان | بـــیــامـــد پـــر از درد و تـــیــره روان |
| هـمـه شــب ز مـهـر پــســر مــادرش | ز دیده همی ریخـت خـون بـر بـرش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
