بــیـامـد بــه شـبــگـیـر دسـتـور شـاههمی کرد کودک بـه میدان سـپـاهیـکـی جــامـه و چــهـر و بــالـا یـکـیکــه پــیـدا نـبــد ایـن ازان انـدکــیبـه مید…
| بــیـامـد بــه شـبــگـیـر دسـتـور شـاه | همی کرد کودک بـه میدان سـپـاه |
| یـکـی جــامـه و چــهـر و بــالـا یـکـی | کــه پــیـدا نـبــد ایـن ازان انـدکــی |
| بـه میدان تـو گفـتـی یکـی سـور بـود | مـیـان انـدرون شــاه شــاپــور بــود |
| چــو کـودک بــه زخـم انـدر آورد گـوی | فزونی همی جست هر یک بدوی |
| بــیـامـد بــه مـیـدان پــگــاه اردشــیـر | تــنـی چــنــد از ویـژگــان نــاگــزیـر |
| نـگـه کـرد و چــون کـودکــان را بــدیـد | یکـی بـاد سـرد از جـگـر بـرکـشـید |
| بــه انـگـشـت بــنـمـود بــا کـدخـدای | کـه آمـد یکـی اردشـیری بـه جـای |
| بــدو راهــبــر گــفــت کــای پــادشــا | دلـت شـد بـه فـرزند خـود بـر گـواه |
| یـکـی بــنـده را گـفـت شـاه اردشـیـر | که رو گوی ایشان بـه چوگان بـگیر |
| هـمـی بــاش بــا کـودکـان تــازه روی | بـه چوگان بـه پـیش من انداز گوی |
| ازان کـــودکـــان تـــا کـــه آیــد دلــیــر | مــیـان ســواران بــه کــردار شــیـر |
| ز دیـــدار مـــن گـــوی بـــیــرون بـــرد | ازین انجـمن کس بـه کس نشمرد |
| بــود بــی گــمــان پــاک فــرزنـد مــن | ز تــخــم و بــر و پــاک پــیـونـد مـن |
| بــه فـرمـان بــشــد بــنـده شــهـریـار | بــزد گـوی و افـگـنـد پــیـش سـوار |
| دوان کــودکــان از پـــی او چــو تــیــر | چـو گـشـتـنـد نـزدیـک بـا اردشـیـر |
| بــمـانـدنـد نـاکـام بــر جــای خـویـش | چـو شـاپـور گرد اندر آمد بـه پـیش |
| ز پــیــش پــدر گــوی بـــربــود و بـــرد | چـو شـد دور مر کودکـان را سـپـرد |
| ز شــادی چــنـان شــد دل اردشــیـر | کـه گـردد جـوان مردم گشـتـه پـیر |
| ســوارانــش از خــاک بــرداشــتــنــد | همی دست بـر دست بـگذاشتـند |
| شـهنشـاه زان پـس گـرفـتـش بـه بـر | هـمـی آفــریـن خــوانـد بــر دادگــر |
| سر و چشم و رویش ببوسید و گفت | که چـونین شگفتـی نشـاید نهفت |
| بــه دل هـرگـز ایـن یـاد نـگـذاشــتــم | کـه شـاپـور را کـشـتـه پـنداشـتـم |
| چــو یــزدان مــرا شــهــریــاری فــزود | ز مــن در جــهـان یـادگــاری فــزود |
| بـــه فــرمــان او بـــر نــیــابـــی گــذر | وگـر بــرتــر آری ز خــورشـیـد ســر |
| گهر خـواست از گنج و دینار خـواست | گـرانمایه یاقـوت بـسـیار خـواسـت |
| بــرو زر و گــوهـر بــســی ریـخــتــنـد | زبـر مشک و عنبـر بـسی بـیخـتـند |
| ز دیــنــار شـــد تـــارکــش نــاپـــدیــد | ز گـوهـر کــســی چــهـره او نـدیـد |
| بــه دسـتـور بــر نـیـز گـوهـر فـشـانـد | بـه کـرسـی زر پـیکـرش بـرنشـانـد |
| بــبــخـشـیـد چــنـدان ورا خـواسـتــه | کـه شـد کـاخ و ایـوانـش آراسـتــه |
| بــــفــــرمــــود تــــا دخــــتــــر اردوان | بـه ایوان شود شـاد و روشـن روان |
| بـــبـــخـــشـــیــد کـــرده گـــنـــاه ورا | ز زنـــــگــــــار بــــــزدود مــــــاه ورا |
| بــیـاورد فــرهـنــگــیـان را بــه شــهـر | کسـی کو ز فـرزانگی داشـت بـهر |
| نـوشــتــن بــیـامـوخــتــش پــهـلــوی | نشـسـت سـرافـرازی و خـسـروی |
| هـمـان جــنـگ را گــرد کــرده عــنـان | ز بـالـا بـه دشـمـن نمـودن سـنـان |
| ز می خـوردن و بـخـشـش و کار بـزم | سـپـه جـسـتـن و کوشش روز رزم |
| وزان پــــس دگـــر کـــرد مـــیـــخ درم | همـان میخ دینار و هر بـیش و کـم |
| بــه یـک روی بــد نـام شـاه اردشـیـر | بــــه روی دگـــر نـــام فـــرخ وزیـــر |
| گـران خــوار بــد نـام دســتــور شــاه | جــهـانـدیـده مـردی نـمــایـنـده راه |
| نـوشـتـنـد بــر نـامـه هـا هـم چـنـیـن | بــدو داد فــرمـان و مـهـر و نـگــیـن |
| بـبـخـشـیـد گـنـجـی بـه درویش مـرد | کـه خـوردش نبـودی بـجـز کـارکـرد |
| نـگـه کـرد جـایـی کـه بـد خـارسـتـان | ازو کـرد خــرم یـکـی شـارســتــان |
| کــجــا گــنــدشــاپـــور خــوانــدی ورا | جــزیـن نــام نــامــی نــرانــدی ورا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
