دلــبـــرا انــدوه عــشـــقــت شـــادی جـــان آوردبـــهــر بـــیــمــاری دل درد تــو درمــان آوردهر نفس در کوی عشقت روی یوسف حـسن تـوصـدچـو مـن یعـقـو…
دلــبـــرا انــدوه عــشـــقــت شـــادی جـــان آورد | بـــهــر بـــیــمــاری دل درد تــو درمــان آورد |
هر نفس در کوی عشقت روی یوسف حـسن تـو | صـدچـو مـن یعـقـوب را در بـیت احـزان آورد |
سـالـهـا مـحـزون نـشـینـیم از پـی آن تـا بـشـیـر | نـاگـهـان پــیـراهـن یـوسـف بــکـنـعـان آورد |
آفــتـــاب روی تـــو چــون در عــرب پـــیــدا شــود | از حبـش عاشق بلال ار پارس سلمان آورد |
هـمـتــی بــایـد کـه عـاشـق را دریـن راه افـگـنـد | رخـش می بـاید که رسـتـم را بـمیدان آورد |
دل فـگـنـد ایـن نـفـس را انـدر بــلـای عـشـق تـو | بـــرســرکــافــر دعــای نــوح طــوفــان آورد |
دل چـو از شـوقـت بـنـالـد دیـده گـردد اشـک بـار | چــون بــغــرد رعــد آنــگــه ابــر بــاران آورد |
هـیچ دنـیای دوسـت را عـشـقـت زتـو آگـه نـکـرد | خـضـر کـی بــهـر سـکـنـدر آب حـیـوان آورد |
بـرسـر شـاهان زند درویش بـا شـمشـیر عشـق | جـنگ بـا شـیران کند چـون پـیل دندان آورد |
مــلــک جــان ودل بــغــارت مــی رود درویــش را | کز بـر سـلطان حـسـنت عشق فرمان آورد |
عاشق تو گرچه درویش است زر بخشد چو جان | نـی زهـر در هـمـچـو زنـبـیـل گـدا نـان آورد |
مــاه بــا خــرمــن نــشــایـد کــز بــرای دانـه یـی | همـچـو خـوشـه سـر بـزیر پـای گـاوان آورد |
آرزوی لــعــل خــنـدانــت کــه جــان را شــیـر داد | پـیر را چون طفل پـستـان جـوی گریان آورد |
گـنـج گـوهـر چـون زبــان انـدر دهـان یـابــد کـجــا | تنگ دستی چون من آن لب را بدندان آورد |
روز آخــر شــاد خــیـزد ســیـف فـرغـانـی زخــاک | درغـم عـشـقـت اگر یک شـب بـپـایان آورد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج