آب حـــیــوان زنـــد آب در مـــیــخـــانـــه مـــامی گزد خضر لب از حسرت پیمانه مااز سـر شـیـشـه اگـر پـنـبـه بـگـیـرد سـاقـیگـل ابـری شـود از گـریه مـ…
آب حـــیــوان زنـــد آب در مـــیــخـــانـــه مـــا | می گزد خضر لب از حسرت پیمانه ما |
از سـر شـیـشـه اگـر پـنـبـه بـگـیـرد سـاقـی | گـل ابـری شـود از گـریه مـسـتـانه مـا |
در دل مـــا نـــبـــود مـــنـــزلـــتـــی دنــیــا را | گــنـج افــتــاده ز طــاق دل ویـرانـه مـا |
دانـه ســوخــتــه خــال، پــر و بــال رســانــد | بـر لب کشـت همان خـال بـود دانه ما |
چــنـد از دور کـسـی دسـت بــر آتــش دارد؟ | رشـتـه فرسـود ادب شد پـر پـروانه ما |
صائب از بس که پریشانی خاطر جمع است | جـغـد وحـشـت کند از سـایه ویرانه ما |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج