مـرا بـلـطـف خـود الـهام کـرد داور نـفـسکه دسـت بـر در دل دار و پـای بـر سـر نفـسچـو سـالـهـا بــجـو و کـاه نـاز فـربــه شـدچـرا هـمـی نـنـهـی بــار ز…
| مـرا بـلـطـف خـود الـهام کـرد داور نـفـس | که دسـت بـر در دل دار و پـای بـر سـر نفـس |
| چـو سـالـهـا بــجـو و کـاه نـاز فـربــه شـد | چـرا هـمـی نـنـهـی بــار زهـد بــر خـر نـفـس |
| تـو شـیر بـیشـه معـنی شـوی اگر بـزنی | بـزور بــازوی دیـن پـنـجـه بـا غـضـنـفـر نـفـس |
| بآرزویـی بــا نـفــس خــویـشــتــن امــروز | چــو چـیـر گـردی آمـن مـبــاش از شـر نـفـس |
| تـــرا از آتــش دوزخ هــم احــتــراق بـــود | چـو در وبــال عـقـوبــت بــمـانـد اخـتـر نـفـس |
| دوبــــاره بــــنــــده آزی مــــگــــو ز آزادی | که نفس چـاکر آزسـت و خـواجـه چـاکر نفس |
| چـو نفـس بـدگـهرت را تـوان فـریفـت بـزر | مـســلــمـت نـبــود دم زدن ز گــوهـر نـفــس |
| ز حـد عـرش بــمـنـشـور ایـزدی تـا فـرش | تـراسـت جـمله ولایت، مشـو مسـخـر نفـس |
| تــو هـیـچ در خـور دیـن کـارکـرد نـتـوانـی | که آنچه در خور دینست نیست در خور نفس |
| تراست زین تن کاهل نشسته بر یک خر | بـصـیـر عـیـسـی روح و مـسـیـح اعـور نـفـس |
| اگــر ز راه ادب پــای مــی نــهــد بــیـرون | عنان شـرع بـدسـتـسـت بـاز کش سـر نفس |
| ز عـلـم کـن عـلـم و عـقـل مهدی آیین را | متـابـعـت کن و بـشـکن سـپـاه صـفـدر نفـس |
| تـو مسـت غفلت و در تـو فتـاده آتـش آن | تـو بـار پـنـبـه و در جـوف تـسـت اخـگـر نفـس |
| بـمعـصـیت چـه زند ره تـرا کـه گر خـواهد | ز طــاعــت تــو تــرا بــت تــرا شــد آزر نـفـس |
| الـهـی از مـن بــیـچـاره عـفـو کـن بــکـرم | کـه نـفـس رهزن مـن بـود و دیو رهبـر نـفـس |
| اگــر ولــایـت مـعــنـی بــنـده تــا اکــنـون | نــبـــود آمــن از تــرکــتـــاز لــشــکــر نــفــس |
| بـعون لطف تـو منصور بـاز خـواهد گشـت | مـلـک مـظــفـر عـقـل از جــهـاد کـافـر نـفـس |
| بـوعظ خـود سخـنی گفت سیف فرغانی | بــر آن امـیـد کـه صـافـی شـود مـکـدر نـفـس |
| نصـیحـت آب حـیاتـسـت و اهل دل گویند | که خـضرجـان خورد این آب بـی سکندر نفس |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
