ز لـشـکـر بـسـی زیـنـهـاری شـدنـدبـه نـزدیـک خـاقـان بـه زاری شـدنـدبـــرادر بـــیــامـــد بـــه نــزدیــک اویکـه ای نـامـور مـهـتــر جــنـگ جــویســپ…
| ز لـشـکـر بـسـی زیـنـهـاری شـدنـد | بـه نـزدیـک خـاقـان بـه زاری شـدنـد |
| بـــرادر بـــیــامـــد بـــه نــزدیــک اوی | کـه ای نـامـور مـهـتــر جــنـگ جــوی |
| ســپــاه دلــاور بــه ایــران کــشــیــد | بــســی زیـنــهـاری بــر مــا رســیـد |
| ازیــن نــنــگ تـــا جـــاودان بـــر درت | بـخـنـدد هـمـی لـشـکـر و کـشـورت |
| سـپـهدار چـین کـان سـخـنها شـنید | شـد از خـشـم رنـگ رخـش نـاپـدیـد |
| بـدو گفت بـشـتـاب و بـرکش سـپـاه | نگه کن که لشـکر کـجـا شـد بـه راه |
| بـریشـان رسـی هـیـچ تـنـدی مـکـن | نـخـسـتـین فـراز آر شـیـرین سـخـن |
| ازیــشــان نــدانــد کــســـی راه مــا | مـگـر بـشـکـنـی پـشـت بـدخـواه مـا |
| بـه خـوبـی سخـن گوی و بـنوازشان | بــه مـردانـگـی ســر بــر افـرازشــان |
| وگر هیچ سـازد کـسـی بـا تـو جـنگ | تــو مـردی کـن و دور بــاش از درنـگ |
| ازیشـان یکی گورسـتـان کن بـه مرو | کــه گـردد زمـیـن هـمـچــو پــر تــذرو |
| بــیـامـد ســپــهـدار بــا شــش هـزار | گــزیـده ز تــرکــان جــنــگــی ســوار |
| بــه روز چــهـارم بــریـشــان رســیـد | زن شـیـر دل چــون سـپــه را بــدیـد |
| ازیـشــان بــه دل بــر نـکــرد ایـچ یـاد | زلشکر سـوی سـاربـان شـد چـوبـاد |
| یـکـایـک بــنـه از پــس پــشــت کـرد | بـــیــامــد نــگــه کــرد جــای نــبـــرد |
| ســلــیــح بـــرادر بــه پــوشــیــد زن | نــشـــســـت از بـــر بـــاره گـــام زن |
| دو لـشــکـر بــرابــر کـشـیـدنـد صـف | هـمــه جــانــهـا بــرنـهـاده بــه کــف |
| بــه پــیـش سـپــاه انـدر آمـد تـبــرگ | کـه خــاقـان ورا خـوانـدی پــیـر گـرگ |
| بــه ایـرانـیـان گــفــت کــان پــاک زن | مـگـر نـیسـت بـا این بـزرگ انـجـمـن |
| بــشــد گــردیـه بــا ســلــیــح گــران | مـیـان بــسـتـه بــرسـان جـنـگـاوران |
| دلــاور تــبـــرگــش نــدانــســت بـــاز | بـــزد پـــاشـــنــه شـــد بـــر او فــراز |
| چـنین گفت کان خـواهرکشتـه شـاه | کــجــا جــویـمـش در مـیـان ســپــاه |
| کـه بـا او مرا هسـت چـندی سـخـن | چـــه از نــو چـــه از روزگـــار کـــهــن |
| بــدو گــردیـه گــفــت ایــنــک مــنــم | کـه بــر شـیـر درنـده اســپ افـگـنـم |
| چـــو بـــشــنــیــد آواز او را تـــبـــرگ | بـران اسپ جـنگی چـو شیر ستـرگ |
| شـگفـت آمدش گفـت خـاقـان چـین | تــو را کـرد زیـن پــادشــاهـی گـزیـن |
| بــدان تــا تــو بــاشــی و را یــادگــار | ز بــهــرام شــیــر آن گــزیــده ســوار |
| هـمـی گــفــت پــاداش آن نـیـکــوی | بــجـای آورم چـون سـخـن بـشـنـوی |
| مـرا گـفـت بــشـتــاب و او را بــگـوی | کـه گـرز آنک گـفـتـم نـدیدی تـو روی |
| چـنان ان کـه این خـود نگفـتـم ز بـن | مــگــر نــیـز بــاز آمــدم زان ســخــن |
| ازیـن مـرز رفـتــن مـرا روی نـیـســت | مـکـن آرزو گـر تـو را شـوی نـیـسـت |
| سـخـنـهـا بــریـن گـونـه پــیـونـد کـن | ورگ پــنــد نــپـــذیــردت بـــنــد کــن |
| همـان را کـه او را بـدان داشـتـسـت | سـخـنـهـا ز انـدازه بــگـذاشـتــسـت |
| بـــدو گــردیــه گــفــت کــز رزمــگــاه | بــه یـکـسـو شـویـم از مـیـان سـپـاه |
| سـخـن هرچ گفتـی تـو پـاسـخ دهم | تـــو را انـــدریـــن رای فـــرخ نـــهـــم |
| ز پــیـش ســپــاه انـدر آمــد تــبــرگ | بـــیــامـــد بـــر نـــامـــدار ســـتـــرگ |
| چـو تـنـهـا بـه دیدش زن چـاره جـوی | از آن مـغــفــر تــیـره بــگــشــاد روی |
| بـــدو گـــفـــت بـــهــرام را دیــده ای | ســواری و رزمــش پــســنـدیـده ای |
| مـــرا بـــود هــم مـــادر و هــم پـــدر | کـــنــون روزگــار وی آمــد بـــه ســـر |
| کــنــون مــن تــو را آزمــایـش کــنــم | یـکـی ســوی رزمـت نـمـایـش کـنـم |
| اگــر از در شـــوی یــابـــی بـــگــوی | همـانا مـرا خـود پـسـندسـت شـوی |
| بگفت این وزان پس برانگیخت اسپ | پـس او همی تـاخـت ایزد گشـسـپ |
| یـکــی نـیـزه زد بــر کــمــربــنــد اوی | که بـگسـسـت خـفتـان و پـیوند اوی |
| یـلـان سـیـنـه بــا آن گـزیـده سـپــاه | بـرانـگـیـخـت اسـپ انـدر آن رزمـگـاه |
| همه لشـکر چـین بـهم بـر شکسـت | بس کشت و افگند و چندی بخست |
| دو فرسـنگ لشکر همی شد ز پـس | بـر اسـپـان نـمـانـدنـد بـسـیـار کـس |
| سـراسـر همه دشـت شد رود خـون | یـکـی بـی سـر و دیگـری سـرنـگـون |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
