وزان پـــس جـــوان و خــردمــنــد زنبــه آرام بـــنــشــســت بـــا رای زنچـنین گـفـت کـامد یکـی نو سـخـنکــه جــاویـد بــر دل نــگــردد کــهـنجــهـانـ…
| وزان پـــس جـــوان و خــردمــنــد زن | بــه آرام بـــنــشــســت بـــا رای زن |
| چـنین گـفـت کـامد یکـی نو سـخـن | کــه جــاویـد بــر دل نــگــردد کــهـن |
| جــهـانـدار خـاقـان بــیـاراسـتــسـت | سـخـنـها ز هر گـونـه پـیراسـتـسـت |
| ازو نـیـســت آهـو بــزرگـسـت شـاه | دلــیــر و خــداونــد تـــوران ســپـــاه |
| ولــیــکــن چــو بــا تــرک ایــرانــیــان | بـکـوشـد که خـویشـی بـود در میان |
| ز پــــیـــونـــد وز بــــنـــد آن روزگـــار | غــم و رنـج بــیـنـد بــه فـرجــام کـار |
| نــگــر تــا ســیـاوش از افــراســیـاب | چــه بــرخـورد جــز تــابــش آفـتــاب |
| سـر خـویش داد از نخـسـتـین بـبـاد | جــوانـی کــه چــون او ز مــادر نــزاد |
| هـمـان نـیـز پـور سـیـاوش چـه کـرد | ز تــــوران و ایــــران بـــــرآورد گــــرد |
| بــســازیـد تــا مـا ز تــرکـان و نـهـان | بـه ایـران بـریم این سـخـن نـاگـهـان |
| بــه گـردوی مـن نـامـه یـی کـرده ام | هـم از پـیـش تـیـمـار ایـن خـورده ام |
| کــه بــر شــاه پــیـدا کــنـد کــار مــا | بـــگـــویــد ز رنــج و ز تـــیــمـــار مــا |
| بــه نـیـروی یـزدان چــنــو بــشــنـود | بــدیـن چــرب گـفــتــار مـن بــگــرود |
| بــو گـفـت هـرکـس کـه بــانـو تــوی | بـه ایران و چـین پـشـت و بـازو تـوی |
| نــجــنــبــانــدت کــوه آهــن ز جــای | یـلـان را بــه مـردی تــوی رهـنـمـای |
| زمــــرد خــــردمـــنـــد بــــیـــدارتــــر | ز دســتــور دانــنــده هــشــیــارتـــر |
| همه کـهتـرانیم و فـرمـان تـو راسـت | بـریـن آرزو رای و پـیـمـان تـو راسـت |
| چـو بـشنید زیشـان عرض رابـخـواند | درم داد و او را بــه دیـوان نــشــانــد |
| بـیـامـد سـپـه سـر بـه سـر بـنـگـرید | هـزار و صـد و شـسـت یـل بـرگـزیـد |
| کــزان هـر ســواری بــهـنـگــام کــار | نـبــر گـاشـتــنـدی سـر از ده سـوار |
| درم داد و آمــد ســوی خـــانــه بـــاز | چـنـیـن گـفـت بــا لـشـکـر رزمـسـاز |
| کـه هـرکـس کـه دید او دوال رکـیـب | نــپــیـچــد دل انـدر فــراز ونـشــیـب |
| نـتــرســد ز انــبــوه مــردم کــشــان | گـر از ابــر بــاشـد بــرو ســرفـشـان |
| بـه تـوران غریبـیم و بـی پـشت و یار | میان بـزرگان چـنین سسـت و خـوار |
| همـی رفـت خـواهم چـو تـیره شـود | سـر دشـمـن از خـواب خـیـره شـود |
| شـمـا دل بــه رفـتــن مـداریـد تـنـگ | کـه از چـینیان لـشـکـر آید بـه جـنگ |
| که خود بـی گمان از پس من سران | بـــیــایــنـــد بـــا گـــرزهـــای گـــران |
| هـمـه جـان یکـایک بـه کـف بـرنـهید | اگــر لــشــکــر آیـد دمــیـد و دهــیـد |
| وگـر بـر چـنـین رویـتـان نـیسـت رای | از ایـدر مـجــنـبــیـد یـک تــن زجــای |
| بــه آواز گــفــتــنــد مــا کــهــتــریــم | ز رای و ز فـــرمــان تـــو نــگـــذریــم |
| بــریـن بــرنـهـادنـد و بــرخــاسـتــنـد | هـمـه جـنـگ چـیـن را بـیـاراسـتـنـد |
| یلـان سـینه و مهر و ایزد گـشـسـپ | نـشـسـتـنـد بـا نـامـداران بـر اسـپ |
| همی گفت هرکس که مردن به نام | بــه از زنــده و چــیـنـیـان شــادکــام |
| هم آنگـه سـوی کـاروان بـرگـذشـت | شترخواست تاپیش او شد ز دشت |
| گـزیـن کـرد زان اشـتــران سـه هـزار | بــدان تــا بــنــه بــرنــهــادنــد و بــار |
| چو شب تیره شد گردیه بـرنشست | چـو گردی سرافراز و گرزی بـدسـت |
| بــرافـگـنـد پــر مـایـه بــر گـسـتــوان | ابــا جــوشــن و تــیـغ و تــرگ گـوان |
| همی راند چـون بـاد لـشـکـر بـه راه | بـه رخـشـنـده روز و شـبــان سـیـاه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
