ازان پـس جـهانجـوی خـستـه جـگربــرون کـرد مـردی چــو مـرغــی بــه پــرسـوی زابــلـســتــان فـرسـتــاد زودبــه نــزدیــک دســتــان و رســتــم درودکنون …
| ازان پـس جـهانجـوی خـستـه جـگر | بــرون کـرد مـردی چــو مـرغــی بــه پــر |
| سـوی زابــلـســتــان فـرسـتــاد زود | بــه نــزدیــک دســتــان و رســتــم درود |
| کنون چـشم شد تـیره و تـیره بـخت | بــه خــاک انـدر آمـد سـر تــاج و تــخـت |
| جـگـر خـسـتــه در چـنـگ آهـرمـنـم | هــمــی بــگــســلــد زار جــان از تــنــم |
| چـــو از پـــنـــدهـــای تـــو یـــادآورم | هـــمـــی از جــــگـــر ســـرد بــــاد آورم |
| نـرفـتـم بــه گـفـتـار تـو هـوشـمـنـد | ز کــم دانــشــی بـــر مــن آمــد گــزنــد |
| اگـر تــو نـبــنـدی بــدیـن بــد مـیـان | هــمــه ســود را مــایــه بـــاشــد زیــان |
| چـو پـوینـده نـزدیک دسـتـان رسـید | بــگـفـت آنـچ دانـســت و دیـد و شـنـیـد |
| هـم آن گـنـج و هم لـشـکـر نـامـدار | بـــیــاراســتــه چــون گــل انــدر بـــهــار |
| همـه چـرخ گـردان بـه دیوان سـپـرد | تــو گــویــی کــه بــاد انــدر آمــد بــبــرد |
| چـو بـشـنـید بـر تـن بـدرید پـوسـت | ز دشمن نهان داشت این هم ز دوست |
| بــه روشـن دل از دور بــدهـا بــدیـد | کـه زیـن بـر زمـانـه چـه خـواهـد رسـیـد |
| بـه رستم چنین گفت دستـان سام | کـه شـمـشـیـر کـوتــه شــد انـدر نـیـام |
| نـشـاید کـزین پـس چـمـیم و چـریم | وگــر تــخــت را خــویــشــتــن پــروریــم |
| کـه شـاه جـهـان در دم اژدهـاسـت | بــه ایـرانـیـان بــر چــه مـایـه بــلـاســت |
| کـنـون کــرد بــایـد تــرا رخــش زیـن | بـخـواهـی بـه تـیـغ جـهـان بـخـش کـین |
| هــمــانــا کــه از بــهــر ایـن روزگــار | تـــــرا پــــــرورانـــــیـــــد پــــــروردگـــــار |
| نــشــایــد بــدیـن کــار آهــرمــنــی | کـــه آســــایـــش آری و گـــر دم زنـــی |
| بــرت را بـه بــبـر بـیـان سـخـت کـن | سـر از خـواب و انـدیـشـه پــردخـت کـن |
| هران تن که چشمش سنان تو دید | کــــه گـــویـــد کــــه او را روان آرمـــیـــد |
| اگـر جــنـگ دریـا کـنـی خــون شـود | از آوای تــــو کــــوه هــــامــــون شــــود |
| نــبــایـد کــه ارژنـگ و دیـو ســپــیـد | بـــه جــان از تـــو دارنــد هــرگــز امــیــد |
| کـــنــون گـــردن شـــاه مـــازنــدران | هــمــه خــرد بـــشــکــن بـــگــرز گــران |
| چـنین پـاسخـش داد رستـم که راه | درازسـت و مـن چـون شـوم کـینه خـواه |
| ازیـن پــادشـاهـی بــدان گـفـت زال | دو راهـســت و هـر دو بــه رنـج و وبــال |
| یـکـی از دو راه آنـک کــاووس رفــت | دگــر کــوه و بــالــا و مــنــزل دو هـفــت |
| پـر از دیو و شـیرسـت و پـر تـیرگـی | بــمــانـد بــدو چــشــمـت از خــیـرگــی |
| تـو کـوتـاه بـگـزین شـگـفـتـی بـبـین | کــه یــار تـــو بـــاشــد جــهــان آفــریــن |
| اگـرچـه بـه رنـجـسـت هـم بــگـذرد | پـــی رخــش فــرخ زمــیــن بـــســپـــرد |
| شـب تـیـره تــا بــرکـشـد روز چـاک | نــیــایــش کــنــم پــیــش یــزدان پـــاک |
| مــگــر بـــاز بــیــنــم بـــر و یــال تــو | هـمـان پــهـلــوی چــنـگ و گــوپــال تــو |
| و گـر هـوش تـو نـیـز بـر دسـت دیـو | بـــرآیــد بــه فــرمــان گــیــهــان خــدیــو |
| تـواند کسـی این سـخـن بـازداشت | چــنــان کــاو گــذارد بــبــایـد گــذاشــت |
| نـخـواهـد همـی مـانـد ایدر کـسـی | بــخــوانـنــد اگــرچــه بــمــانـد بــســی |
| کـسـی کـاو جـهـان را بـنـام بــلـنـد | گــذارد بـــه رفــتـــن نــبـــاشـــد نــژنــد |
| چـنـیـن گـفـت رسـتـم بـه فـرخ پـدر | کـه مـن بــسـتـه دارم بـه فـرمـان کـمـر |
| ولـیـکـن بــدوزخ چـمـیـدن بــه پــای | بـــزرگـــان پـــیــشـــیــن نــدیــدنــد رای |
| هـمـان از تـن خـویش نـابـوده سـیر | نــیــایـد کــســی پــیـش درنــده شــیـر |
| کـنون من کـمربـسـتـه و رفـتـه گـیر | نــخــواهــم جــز از دادگــر دســتــگــیــر |
| تــن و جـان فـدای سـپــهـبــد کـنـم | طــلــســـم دل جـــادوان بـــشـــکــنــم |
| هرانکـس کـه زنـده اسـت ز ایرانیان | بـــیــارم بـــبـــنــدم کـــمــر بـــر مــیــان |
| نـه ارژنــگ مــانـم نـه دیـو ســپــیـد | نـه سـنـجـه نـه پـولـاد غـنـدی نـه بــیـد |
| بــه نـام جــهـان آفـریـن یـک خـدای | کــه رســتــم نـگــردانـد از رخــش پــای |
| مگر دست ارژنگ بـستـه چـو سنگ | فــگــنــده بــه گــردنــش در پــالــهـنــگ |
| ســر و مــغــز پـــولــاد را زیــر پـــای | پـــی رخــش بـــرده زمــیــن را ز جـــای |
| بـــپــوشــیــد بـــبـــر و بــرآورد یــال | بـــرو آفـــریــن خـــوانــد بـــســـیــار زال |
| چـو رسـتـم بــرخـش انـدر آورد پـای | رخـش رنگ بـر جـای و دل هم بـه جـای |
| بـــیـــامـــد پـــر از آب رودابــــه روی | هـمـی زار بــگـریـسـت دسـتــان بــروی |
| بــدو گـفــت کـای مـادر نـیـکـخــوی | نــــه بــــگــــزیـــدم ایـــن راه بــــرآرزوی |
| مــرا در غــم خــود گــذاری هـمــی | بـــه یــزدان چـــه امـــیــدداری هــمــی |
| چــنـیـن آمــدم بــخــشــش روزگــار | تـــو جـــان و تـــن مــن بـــه زنــهــار دار |
| بــه پــدرود کـردنـش رفـتـنـد پــیـش | کـه دانـسـت کـش بــاز بــیـنـنـد بــیـش |
| زمـانـه بــدیـن سـان هـمـی بـگـذرد | دمــش مــرد دانــا هــمــی بـــشــمــرد |
| هـران روز بــد کـز تــو انـدر گـذشـت | بــر آنــی کــزو گــیــتــی آبــاد گــشــت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
