چـو چـنـدی بـرآمـد بـریـن روزگـارخـجـسـتــه بــبــود اخـتــر شـهـریـاربـه شـاه کیان گفت زردشت پـیرکـه در دیـن مـا ایـن نـبــاشــد هـژیـرکه تـو بـاژ بـ…
| چـو چـنـدی بـرآمـد بـریـن روزگـار | خـجـسـتــه بــبــود اخـتــر شـهـریـار |
| بـه شـاه کیان گفت زردشت پـیر | کـه در دیـن مـا ایـن نـبــاشــد هـژیـر |
| که تـو بـاژ بـدهی بـه سالار چین | نـه انـدر خــور دیـن مــا بــاشــد ایـن |
| نـبـاشـم بـرین نـیز هـمـداسـتـان | کــه شــاهـان مـا درگــه بــاســتــان |
| به ترکان نداد ایچ کس بـاژ و ساو | بـــریــن روزگــار گــذشــتـــه بـــتـــاو |
| پـذیرفت گشتـاسـپ گفتـا که نیز | نـفــرمــایـمـش دادن ایـن بــاژ چــیـز |
| پــس آگـاه شـد نـره دیـوی ازیـن | هم اندرز زمان شد سوی شاه چین |
| بـدو گـفـت کـای شـهریار جـهـان | جـهان یکـسـره پـیش تـو چـون کهان |
| بــه جــای آوریـدنــد فــرمــان تــو | نـتــابــد کـسـی ســر ز پــیـمـان تــو |
| مگر پـورلهراسپ گشتاسپ شاه | کـه آرد همـی سـوی تـرکـان سـپـاه |
| بــرد آشــکـارا هـمـه دشــمـنـی | ابـــا تـــو چـــنــو کـــرد یــارد مــنــی |
| چـو ارجـاسـپ بـشنید گفتـار دیو | فــرود آمــد از گــاه گــیـهــان خــدیـو |
| از اندوه او سـسـت و بـیمار شـد | دل و جـــان او پـــر ز تـــیــمــار شــد |
| تـگینان لشـکرش را پـیش خـواند | شـنیده سـخـن پـیش ایشـان بـرانـد |
| بــدانـیـد گـفـتــا کـز ایـران زمـیـن | بــشــد فــره و دانــش و پــاک دیــن |
| یـکـی جــادو آمـد بــه دیـن آوری | بــه ایـران بــه دعــوی پــیـغــمـبــری |
| هـمـی گــویـد از آســمـان آمـدم | ز نــــزد خــــدای جــــهــــان آمــــدم |
| خــداونـد را دیـدم انـدر بــهـشـت | من این زند و اسـتـا همه زو نوشـت |
| بـــدوزخ درون دیــدم آهـــرمـــنـــا | نـیـارســتــمــش گــشــت پــیـرامـنـا |
| گـروگـر فـرسـتــادم از بــهـر دیـن | بــیـارای گــفــتــا بــه دانـش زمــیـن |
| ســـرنــامــداران ایــران ســـپـــاه | گـرانـمـایـه فـرزنـد لـهـراســپ شــاه |
| که گشتـاسپ خوانندش ایرانیان | بـبـسـت او یکـی کـشـتـی بـر مـیان |
| بــرادرش نــیــز آن ســوار دلــیــر | ســپــهـدار ایـران کــه نــامــش زریـر |
| هـمـه پـیش آن دین پـژوه آمـدنـد | ازان پـــیــر جـــادو ســتـــوه آمــدنــد |
| گـرفـتـنـد ازو سـربـسـر دین اوی | جــهــان شــد پــر از راه و آیـیـن اوی |
| نشست او بـه ایران به پیغمبـری | بــه کـاری چـنـان یـافـه و سـرسـری |
| یکـی نـامـه بـاید نـوشـتـن کـنون | ســوی آن زده ســر ز فـرمـان بــرون |
| بـبـایدش دادن بـسی خـواسـتـه | کــه نـیـکــو بــود داده نـاخــواســتــه |
| مر او را بـگـویی کـزین راه زشـت | بــگـرد و بــتـرس از خـدای بـهـشـت |
| مــر آن پــیــر نــاپــاک را دور کــن | بــر آیـیـن مــا بــر یـکــی ســور کــن |
| گـر ایدونک نـپـذیرد از مـا سـخـن | کــنــد روی تــازه بـــمــا بـــر کــهــن |
| ســپـــاه پــراگــنــده بـــاز آوریــم | یـکــی خــوب لــشــکــر فــراز آوریـم |
| بـه ایران شـویم از پـس کـار اوی | نــتـــرســیــم از آزار و پـــیــکــار اوی |
| برانیمش از پیش و خوارش کنیم | بــبــنـدیـم و زنـده بــه دارش کـنـیـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
