ز عــمـوریـه مــادرش را بــخــوانـدچــو آمـد سـخــنـهـای دارا بــرانـدبـــدو گــفــت نــزد دلــارای شـــوبــه خـوبـی بـه پـیـونـد گـفـتـار نـوبـه پـرد…
| ز عــمـوریـه مــادرش را بــخــوانـد | چــو آمـد سـخــنـهـای دارا بــرانـد |
| بـــدو گــفــت نــزد دلــارای شـــو | بــه خـوبـی بـه پـیـونـد گـفـتـار نـو |
| بـه پـرده درون روشـنـک را بـبـیـن | چــو دیـدی ز مـا کـن بــرو آفــریـن |
| بــبــر طــوق بــا یـاره و گـوشــوار | یـکــی تــاج پــر گــوهـر شــاهـوار |
| صـد اشـتـر ز گـسـتـردنـیـهـا بـبـر | صـد اشـتـر ز هر گـونه دیبـا بـه زر |
| هم از گـنـج دینـار چـو سـی هزار | بــه بــدره درون کـن ز بــهـر نـثــار |
| ز رومی کـنیزک چـو سـیصـد بـبـر | دگـر هرچ بـاید همـه سـر بـه سـر |
| یکی جام زر هر یکی را به دست | بـر آیـیـن خـوبــان خـسـروپـرسـت |
| ابــا خـویـشـتـن خـادمـان بـر بـراه | ز راه و ز آیـیــن شــاهــان مــکــاه |
| بــشـد مـادر شـاه بــا تــرجــمـان | ده از فـیـلـسـوفـان شـیـرین زبـان |
| چـو آمـد بــه نـزدیـکـی اصـفـهـان | پــذیـره شــدنـدش فـراوان مـهـان |
| بــیــامــد ز ایـوان دلــارای پــیــش | خـود و نـامـداران بـه آیین خـویـش |
| بــه دهـلـیـز کـردنـد چـنـدان نـثـار | که بر چشم گنج درم گشت خوار |
| بـه ایـوان نـشـسـتـنـد بـا رای زن | هـمـه نـامـداران شـدنـد انـجــمـن |
| دلـارای بـرداشـت چـنـدان جـهـیز | کـه شـد در جـهـان روی بـازار تـیز |
| شـتـر در شـتـر رفـت فـرسـنـگـها | ز زریـن و ســیـمــیـن وز رنــگــهــا |
| ز پــوشـیـدنـی و ز گـســتــردنـی | ز افـــگــنــدنــی و پـــراگــنــدنــی |
| ز اسـپـان تـازی بــه زریـن سـتـام | ز شـمـشـیر هنـدی بـه زرین نیام |
| ز خـفتـان و از خـود و بـرگسـتـوان | ز گــوپــال و ز خــنــجــر هـنــدوان |
| چـه مـایـه بــریـده چـه از نـابــریـد | کسی در جـهان بـیشتـر زان ندید |
| ز ایوان پـرسـتـنـدگـان خـواسـتـند | چــهـل مـهـد زریـن بــیـاراسـتــنـد |
| یکـی مـهد بـا چـتـر و بـا خـادمـان | نشـسـت اندرو روشنک شـادمان |
| ز کــــاخ دلـــارای تــــا نـــیـــم راه | درم بـود و دینـار و اسـپ و سـپـاه |
| بـبـسـتـنـد آذین بـه شـهر اندرون | پـر از خـنده لـبـها و دل پـر ز خـون |
| بــران چــتــر دیـبــا درم ریـخـتــنـد | ز بـر مشـک سـارا همی بـیخـتـند |
| چو ماه اندر آمد بـه مشکوی شاه | سـکـنـدر بــدو کـرد چـنـدی نـگـاه |
| بـران بـرز و بـالـا و آن خـوب چـهـر | تـو گفتـی خـرد پـروریدش بـه مهر |
| چـو مادرش بـر تـخت زرین نشاند | سـکندر بـروبـر همی جـان فشاند |
| نشستـند یک هفته بـا او بـه هم | همی رای زد شاه بـر بـیش و کم |
| نـبــد جـز بــزرگـی و آهـسـتـگـی | خـردمندی و شرم و شـایسـتـگی |
| بــبــردنــد ز ایــران فــراوان نــثــار | ز دیــنـــار وز گـــوهـــر شـــاهــوار |
| همـه شـهر ایران و تـوران و چـین | بـه شـاهـی بـرو خـوانـدنـد آفـرین |
| هـمـه روی گـیتـی پـر از داد شـد | بــه هـر جــای ویـرانـی آبــاد شـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
